“HIJA, kaunting hinay naman sa pagtatrabaho. Hindi mo kailangang magpakahirap nang husto dahil nandito pa kami ng kapatid mo.”
Nginitian lang ni Florence ang kanyang nang dumalaw ito sa kanyang opisina.
“I’m fine, `Pa. Don’t worry. Alam ko naman na kailangan ko rin maghinay-hinaya kaya magpapahinga ako kapag naramdaman ko nang kailangan ko na ng pahinga. Sa ngayon, hindi pa naman ako pagod. Isa pa, gumaganda na ang lagay ng negosyo natin at ayokong maputol ang momentum na iyon.”
“I don’t need a successful business if I’m going to lose my daughter in exchange. Hala, tayo na riyan at kakain na muna tayo. Ilang beses nang sinabi sa akin ni Merly na lagi ka na lang daw nakakalimot mag-lunch. Pati ang mama mo ay nag-aalala na dahil hindi ka na gaanong kumakain.”
“Wala lang talaga akong gana
