ปากของหล่อนขยับเข้าใกล้มาเรื่อยๆ และตอนนี้เขาก็ไม่คิดจะขยับหนีด้วย
ใกล้เข้ามา...
จนกระทั่งความนุ่มนิ่มสัมผัสลงมากับริมฝีปากอบอุ่นของเขา และเขากำลังจะขยับปากจูบตอบ หากไม่มีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน
มนต์ขลังที่ร่ายใส่หัวใจของสองหนุ่มสาวจางลง พร้อมกับรินรดาที่ค่อยๆ พลิกตัวลงจากร่างแข็งแรงของเมธวิน
หล่อนหน้าแดงระเรื่อ และก็รู้สึกอับอายไม่น้อยที่เป็นฝ่ายจูบเขาเสียเอง
“ริน... ขอตัวไปกินบะหมี่ก่อนนะคะ”
หล่อนขยับตัวลุกขึ้น แต่ก็ลืมเช็คว่าชายเสื้อเชิ้ตนั้นลงมาปิดบั้นท้ายดีแล้วหรือยัง
ดวงตาของเมธวินเบิกกว้าง เมื่อมองไปปะทะกับบั้นท้ายอวบอัดที่กำลังยักย้ายส่ายยั่วสายตาของตัวเอง
เลือดกำเดาของเขาไหลทะลักออกมาจากรูจมูก เขาต้องท่องยุบหนอพองหนอซ้ำไปซ้ำมาหลายสิบครั้ง กว่าจะสามารถพาตัวเองหายเข้ามาในห้องน้ำได้ในที่สุด
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย”
ชายหนุ่มสบถอย่างโมโห สลัดเสื้อผ
