She's Mela

S's M-5

ISINANDAL ko ang aking likod sa malambot na sandalan ng aking upuan. Pinagmamasdan ko ang mukha at portfolio ng lalaking nasa malapad na Monitor.

Mayamaya pa ay tumanog ang aking cellphone na nakalapag sa mesa. Kinuha ko iyon at sinagot ang tawag.

"I received it. Who's the client?" tanong ko sa aking kausap habang nakadikit ang cellphone sa aking tenga.

"One of his mistress, Ma'am."

"Oh, I see." Itinuon ko ang aking mata sa pangalan ng lalaking nasa monitor. Blake Juaquin Salvaschan. Inilapat ko ang aking daliri sa Monitor kung nasaan ang litrato ng lalake. Hindi ako namamalikmata siya nga ang lalaking ito.

"Ma'am. Is it possible to do the job this week?" tanong ng aking kausap.

Napaisip ako. Sa portfolio palang ng lalaking ito ay hindi ko basta basta magagawa ang hiling ng kliyente. Ganunpaman wala akong pangamba o takot na naramdaman sa halip ay unti unti akong binalot ng aking adrenaline. Marahan akong tumawa at mayamaya pa ay muling nagsalita sa aking kausap. Inilapat ko ang aking daliri sa aking labi nag-iisip ng plano kung paano ko gagawin ang misyon.

"What's her reason?" I asked.

"He had a child from her. Hindi niya kinilala ang anak nila. Though they had a relationship few years ago. Gusto niyang isunod sana sa apelyido ng lalaki na yan. But he refused to used his surname. Malalaman kasi ng tunay niyang asawa na may anak siya sa labas."

Di ko napigilan ang umiling habang nakangisi. Unti-unting kumuyom ang aking kamay habang naririnig ang aking tauhan sa pagkukwento. Galit at inis ang bumalot sa aking ngayon. "How many mistress he had?"

"Based on the information that I got. He has ten mistress."

"De puta! Gaano ba kalaki ang t**i niyan?!" Hindi ko napigil ang sarili ko dahil sa inis.

Narinig kong umubo ang tauhan kong nasa kabilang linya at ilang segundong di nakapag salita. "Ma'am she will double the price if we do the mission this week," mayamaya ay sabi niya.

"Five million will be doubled? So it means ten million?" paglilinaw ko at lalong tinignan ang muka ng lalaki na nasa monitor. Hindi na masama ang presyo para sa lalaking ito.

"Yes, Ma'am."

"Okay. Wait my instruction. I'll call you later." Pinutol ko agad ang tawag at bumaling sa pintong may kumakatok sa labas. In-off ko ang computer at isinuksok ang usb sa loob ng aking bra. Pinindot ko ang remote ng pinto upang pagbuksan ang taong kumatok.

"Mel are you busy?" tanong ng aking kapatid na humakbang na papasok ng aking opisina. Nasa likuran naman nito ang kanyang bisita.

"No, I'm not. Why?" tanong ko saka dumekwatro ng upo. Ipinatong ang magkabila kong siko sa gilid na tuntungan ng aking upuan.

"I want you to meet Mr. Blake Salvaschan."

Binalingan ko ang lalaking nasa tabi ng aking kapatid. Itinaas nito ang kanyang kamay at matipid na kumaway. Nakangiti ang kanyang labi ngunit hindi niya ako maloloko ng mata niyang may pagnanasa kung tumingin.

"Nice to meet you," bati ko sa lalake at ito naman ay lumakad palapit sa akin. Nakasuksok ang kanyang dalawang kamay sa bulsahan ng kanyang itim na slocks. Mayamaya pa ay marahan niyang kinagat ang kanyang ibabang labi. A sign of seduction that every man did.

"Nice to meet you too," he said and gave me a sweet gazed. "Melanippe? Am I right?" tanong pa niya na tila binigkas ang aking pangalan ng may kahulugan. Tinanggal niya ang isang kamay na nakasuksok sa bulsahan at inilahad sa akin.

I gave him a sweet smile at saka tumayo. "Yes. You can call me Mela or Mel," sagot ko at inabot ang kanyang kamay upang makipag shake hands. Nasa likuran niya ang aking kapatid. Tahimik na nakamasid lang sa amin. Walang kaalam-alam ang aking kapatid sa nangyayari. Para akong nakikipag-usap ng mata sa mata sa lalaking aking kahirap. Lumipas ang tatlong segundo naming shake hands na nagbigay sa akin ng pagkakataon upang mapagmasdan ko ang buong niyang pangangatawan. Mula sa kanyang malaman na binti pataas sa bumibilog niyang hita hanggangg sa parte ng kanyang p*********i. Tandang-tanda ko pa ang size nito na halos kasing laki ng labanos. I cant stop thinking if the size can be doubled once I touch it. I'm also thinking kung kulay labanos din iyon dahil sa kulay ng balat niyang maputi. s**t! Wala pa akong nakikitang maputi. Itim na may pagka pula ang madalas kong makita.

"I'm Blake Salvaschan," pakilala pa nito at kami'y kumalas sa pakikipag shake hands,

"Mel, he's one of our investors. Some of his business is located in west country," pahayag ng aking kapatid at lumapit na sa amin.

"Wow, ang laki," and I stare to him. Hindi ko napigilan ang tumitig sa kanyang ibabang parte. "I mean that's good. We got the best investor," I added at sumenyas sa kanila na umupo sa dalawang silya na nasa aking harapan.

Ang akala ko aalis din sila kaagad pero tumagal pa ang aming usapan na halos umabot ng isang oras. Panay ngiti lang ako. Sasagot ng kaunti at tatango. As usual, the same action that I used to do just to show that I understand what they are talking.

ABALA ang aking ina sa panunuod ng telebisyon habang ako'y lumalakad papasok sa aming sala. Malakas ang sounds ng t.v. kaya naririnig ko ang news caster na nagsasalita roon. Nilapitan ko ang aking ina na nakaupo sa malambot na sopa. Hinagkan sa pisngi at yumakap sandali.

"Ang aga mo yatang umuwi? Ala-singko pa lang, ah," pagtataka ng aking ina habang ang mata ay nakatuon sa malaking telebisyon.

"Ayaw mo bang umuwi ako ng maaga? Sige uuwi ulit ako ng madaling araw," natatawang sabi ko na umalis na sa pagkakayakap.

Tumawa ang aking ina at hinawakan ang aking kamay saka nagsalita. "Naninibago lang ako Mel. Sigurado maganda ang mood ngayon ng Daddy mo. Wala na naman sisigaw ng 'nasaan na si Mel?! Saan na naman pumunta ang batang yon?! Did she know her curfew!? Blah blah blah," wika ng aking ina na umaktong tulad ni Daddy.

Natawa na lang ako habang pinagmamasdan si Mommy. "Hindi na ako bata. I can take care of myself, Mom."

Umismid ang aking ina saka nagkrus ng kanyang braso. "Your still a baby of this family."

"Hindi na ko menor de edad. Naka graduate na nga ako ng college," I said and smile to her.

Umiling ang aking ina, halata sa mukha niya na tutol siya sa mga pagdadahilan ko. The same reaction that my Dad did everytime na magkakausap kami sa tungkol sa bagay na ito. Nasanay nalang akong ganito. They think that I'm still a baby.

"Kahit ano pang sabihin mo baby pa rin kita," ani pa ng aking ina saka lumingon sa akin.

Nanatili akong nakatayo sa tabi ng aking ina. Nakikinig sa kanya at mayamaya pa ay parehas kaming lumingon sa malaking telebisyon.

"Isang lalaki ang natagpuang patay sa isang hotel kanina lamang umaga. May tama ang noo nito at sa maselang parte ng katawan. Inaalam pa ng pulisya kung sino ang gumawa ng krimen na ito."

"Iba na talaga ang panahon ngayon anak. Kaya ikaw lagi kang mag-iingat. Ipapaalam mo sa amin kung gagabihin ka ng uwi. Alam mong nag-aalala din ako anak," wika ng aking ina. Sinulyapan ko si Mommy na nakatuon pa rin ang paningin sa telebisyon.

Wala akong maisip na sabihin. I just watched the guy full of blood.

"Mela, anak. Anong gusto mong ulam?" pag-iiba ng aking ina at tumingin sa akin.

"Kahit ano, basta ikaw ang nagluto," ngiti kong sambit at ang aking ina ay tumayo mula sa pagkakaupo.

"Sige anak, ipagluluto kita. Magbihis kana muna at magpahinga."

"Okay, Mom," sagot ko at lumakad paakyat sa hagdan.