เวลาดำเนินผ่านไปเรื่อยๆ โดยที่คุณติณภพไม่ได้มายุ่งกับฉันกับปอร์เช่อีก หลังจากที่เราได้เจอกันวันนั้นเขาก็หายไปเลย หายไปจริงๆ แบบที่ไม่มีการติดต่อมา แต่ฉันว่าแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน ต่อให้เขาจะไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ และตอนนี้ต่อให้เขาจะไม่มีใคร ฉันก็ยังคิดว่าเราสองคนไม่ควรเจอกันอีก ฉันกับปอร์เช่อยู่ด้วยกันมาโดยที่ไม่มีเขาเลย ถ้าสักวันหนึ่งเขาเข้ามาในชีวิตของฉันแล้วฉันจะต้องตอบคำถามกับลูกยังไง
"น่าเสียดายจัง น้าหนูนาไม่ไปด้วย"
"....." สิ่งที่ฉันกำลังคิดอยู่มันหายออกไปจากหัวสมองในทันที เมื่อลูกชายพูดขึ้นมา ก่อนจะหันไปมองคนข้างๆ เล็กน้อยแล้วยิ้ม
ฉันเคยสัญญากับปอร์เช่เอาไว้ว่าจะพาแกไปเที่ยว และเราก็ได้มากันสองคนเพราะหนูนากำลังมีความรักก็เลยมากับฉันไม่ได้
"ทำไมล่ะครับไม่ชอบหรอมาเที่ยวกับแม่สองคนเนี่ย"
"ก็ถ้ามาเที่ยวกันหลายๆ คนมีคนอื่นมาด้วยมันก็คงจะสนุกกว่านี้"
"เอาน่า เดี๋ย
