ห้องของคุณติณภพ
ฉันกับปอร์เช่เข้าไปในห้องของคุณติณภพเพราะห้องเราสองคนอยู่ใกล้กัน อันที่จริงก็ไม่ได้อยากจะมาสักเท่าไหร่หรอก แต่ก็สัญญากับลูกชายเอาไว้แล้วนี่นา ถ้าฉันไม่ยอมมาก็คงมีปัญหาอีก
"ไวน์หน่อยไหมมีน"
"ฉันไม่อยากดื่ม" พูดแบบนี้ดูเหมือนจะไม่ตรงกับใครสักเท่าไหร่แต่ก็ดีกว่า เพราะถ้าเมาแล้วฉันอาจจะไม่สติทำอะไรก็ได้ และการที่ได้อยู่สองต่อสองกับเขามันก็ไม่ใช่เรื่องดี
"ห้องคุณอยู่แค่นี้เอง เดินไปสามก้าวก็ถึงแล้ว หรือว่าคุณกลัวผม"
"ถ้าบอกว่าใช่แล้วคุณจะทำไมคะ คุณน่าไว้ใจสำหรับฉันด้วยเหรอ ถ้าเกิดอะไรกับฉันขึ้นมาปอร์เช่จะอยู่ยังไง"
"ผมไม่คิดที่จะทำร้ายคุณหรอกนะมีน เลิกคิดมากได้แล้ว ถือซะว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกันแล้วนัดกันมานั่งดื่ม"
"...." ก็จริงอย่างที่เขาพูด ฉันควรจะคิดแบบนั้นแต่ฉันกลับคิดไปเองว่าเขาจะทำอะไร ทั้งๆ ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่เราสองคนได้รู้จักกัน เขาไม่เคยทำแบบนั้นเลย เขา
