บทที่ 32 พรมลิขิต

1447 Words

"พี่สาวคนสวย" "อ้าวหนูน้อยตื่นแล้วเหรอ" นาวที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำล้างหน้าล้างตาเห็นเด็กหญิงตัวเล็กที่ก่อนหน้าเธอจะเดินไปเข้าห้องน้ำยังหลับอยู่ "นอนต่อดีไหมนี่ยังเช้าอยู่เลย" "หนูตื่นเช้าทุกวันค่ะพี่สาวต้องไปรับจ้างเข็นผัก" "โถ่~เก่งจังเลยตัวแค่นี้ งั้นไปเดินเล่นแถวริมหาดกับพี่ไหม" "ไปได้เหรอคะ!" สมดีใจมากเพราะตัวเธอถึงจะอยู่ใกล้ทะเลแต่ก็ไม่มีเวลามาแม้กระทั่งกินข้าวเพราะอย่างนั้นการเที่ยวเล่นแบบเด็ก ๆ ตามวัยยิ่งจะไม่มีทาง "ได้สิจ้ะกลับมาจะได้อาบน้ำกินข้าว แต่ว่าหนูต้องไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะพี่บีบยาสีฟันไว้ให้หนูแล้ว" "ขอบคุณค่ะพี่สาว" "เรียกพี่นาวก็ได้" "ค่ะพี่นาว" พูดจบสมก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระทันทีส่วนนาวก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าโทรศัพท์ตัวเองมีสายเข้าเลยรีบไปรับ พอเห็นว่าเป็นชื่อของน้องชายเลยเดินถือโทรศัพท์ไปคุยที่ระเบียง "ว่ายังไงไนน์มีอะไรหรือเปล่า" (โห่~พี่นาวไม่เจอห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD