นาวรู้สึกว่าเวลาช่วงนั้นมันช่างยาวนานเหลือเกินร่างกายเธอเวลานี้แทบจะไม่ใช่ตัวเองอีก ไม่ว่าเขาจะแตะตรงไหนร่างกายก็ตอบสนองทุกครั้ง
"เอาล่ะเธอออกไปก่อนเถอะนาว เอาเสื้อในตู้ฉันไปใส่ก่อนส่วนเสื้อผ้าเธอที่เปียกเดียวฉันให้แม่บ้านเอาไปซักให้"
จู่ ๆ คีย์แกนก็ดึงมือออกก่อนจะดันคนตัวเล็กให้ลุกขึ้น ทำให้คนที่ต้องอยู่ในภวังค์เมื่อกี้งุนงงปรับเปลี่ยนตามอารมณ์เขาไม่ทัน
"ไปสิ! หรือว่าจริง ๆ แล้วเธออยากทำมันต่อ" พอเห็นท่าทางของเธอ คนที่แกล้งแบบเขาก็อดขำไม่ได้จริง ๆ
"บ้า! ใครจะอยากทำ"
พอได้สติคนถูกแกล้งก็รีบก้าวขาออกจากตรงนั้นทันที พอพ้นประตูเธอเอามือจับที่หน้าอกของตัวเองตอนนี้หัวใจเธอมันเต้นแรงมากจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้ว นาวยืนนิ่งแบบนั้นสักพักก่อนจะเดินหาห้องแต่งตัวตามที่เจ้าของบ้านบอกว่าให้เปลี่ยนเสื้อผ้าโดยใช้ของเขาได้ด้วยสภาพเธอตอนนี้จะปฏิเสธความช่วยเหลือที่เขาเสนอคงไม่ได้
หลังจากเดินออกจากตรงหน้
