บทที่ 8 เรื่องสัญญา
1004 Words
"ไนน์จะไปไหนนะเมื่อคืนบอกว่าวันนี้จะอยู่กับพี่นิ"
นาวเห็นน้องชายรีบร้อนวิ่งออกไปใส่รองเท้าเหมือนจะออกไปไหนก็รีบถามทันที ทั้งที่เมื่อวานคุยกันอยู่ว่าวันนี้เธอไม่ได้ไปทำงานจะพากันไปซื้อของเข้าห้อง
"พี่นาวเดี๋ยวไนน์รีบมานะครับ พอดีว่าเรกับบีบีทะเลาะอะไรกันก็ไม่รู้"
"เดี๋ยว!"
ปัง!! ยังไม่ทันที่จะได้ถามอะไรต่อน้องชายของเธอก็วิ่งออกไปแล้ว ทำเอาเธออดเหนื่อยใจไม่ได้
"เฮ้อ~ วันนี้เราก็คงต้องทำความสะอาดห้องคนเดียวอีกแล้วสินะ"
นาวได้แต่ปลงกับชะตากรรมตัวเอง สักพักเธอก็เริ่มทำความสะอาดห้อง ซักผ้า กวาดบ้าน ถูพื้น พอเสร็จงานบ้านก็หยิบกระเป๋าเงินเดินออกจากห้องตั้งใจว่าจะไปซื้อของแต่พอเดินลงมาถึงหน้าห้องเช่าก็สังเกตเห็นรถสปอร์ตคันหรูจอดนิ่งไม่ขยับไปไหน เธอก็ไม่ได้อยากสนใจอะไรมากมายหรอกนะแต่ว่ารถมันเด่นสะดุดตาขนาดนั้นนิไม่มองก็ไม่ได้ แต่ถึงแบบนั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยเลือกเดินไปอีกทางเพื่อขึ้นวินมอเตอร์ไซต์ไปตลาด
"น้องนาวคนสวยของพี่จะไหนเหรอจ๊ะ เดี๋ยวพี่พาไปส่งฟรี ๆ ไม่ต้องเสียตังค์"
พอเดินมาถึงจุดจอดวิน ศักดิ์วินประจำหน้าซอยก็เข้ามาก็รีบเข้ามาขายขนมจีบเหมือนทุกครั้ง
"ไม่เป็นไรพี่ศักดิ์เดี๋ยวนาวจ่ายเงินช่วยพาไปตลาดทีค่ะ"
"โถ่ ๆ ไม่ต้องเกรงใจนะครับ เงินพี่ในอนาคตยังน้องนาวก็ต้องเป็นคนดูแล"
ศักดิ์ไม่เพียงแค่พูดยังถือวิสาสะจับมือเล็กมากุมไว้แน่นเพราะเขารู้ดีว่าน้องชายของหญิงสาวจะมาขัดขวางไม่ได้ นาวที่พยายามดึงออกยังไงก็ไม่ได้จนกระทั่งมือใหญ่ของใครก็ไม่รู้เอื้อมมาจับแล้วแกะมือของศักดิ์ออก เธอก็ไม่รู้หรอกนะว่าเป็นใครแต่น้ำหอมที่กลิ่นมันหอมมากเหมือนจะเป็นของแบรนด์ด้วย
"เพิ่งรู้นะว่าสเปกเธอจะหน้าเหมือนโจรขนาดนี้ มิน่าหล่อแบบฉันถึงได้ดูคิดหนัก"
เสียงคุ้นหูของคนด้านหลังทำให้นาวรีบเงยหน้าขึ้นไปมอง เพียงแค่เห็นใบหน้าหล่อเหลาและผมสีทองก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร
"คุณคีย์!!"
"มะ...มึงเป็นใครว่ะไอ้หัวทอง" ศักดิ์เห็นขนาดตัวอีกฝ่ายก็อดประหม่าไม่ได้
"ฉันเป็นใครบอกมันไปสินาว"
"คุณคีย์จะทำอะไรคะ!" ถ้าเกิดว่าเธอบอกไปมีหวังน้องชายเธอรู้แน่
"ไม่กล้าบอกเหรอเดี๋ยวฉันบอกเอง"
"คุณ..."
"ฉันเป็น...เจ้านายของเธอ"
ตอนแรกที่ยังไม่ได้ยินคำตอบหัวใจของนาวก็เต้นรัวเพราะกลัวเขาจะพูดอะไรแปลก ๆ แต่พอได้ยินประโยคท้ายเลยถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"อ่อ! แล้วเจ้านายมาเสือกอะไรว่ะที่นี่ไม่ใช่ที่ทำงานโว้ย!" ศักดิ์ไม่อยากให้ความไอ้หัวทองมาข่มตัวเองเขาเลยทำท่าทางกร่างใส่เพื่อข่มมันแทน
"พี่ศักดิ์! พูดดีหน่อย" นาวต้องรีบปรามศักดิ์ไว้
"แต่..."
"คุณคีย์มีเรื่องอะไรคะ?" นาวไม่สนใจศักดิ์ต่อหันมาถามคนที่กำลังกึ่งกอดตัวเองไว้
"มาคุยเรื่องสัญญาไปกันเถอะ"
คีย์แกนพูดจบก็ดึงมือเล็กให้เดินตามตัวเองไปที่รถสปอร์ต นาวพอเห็นก็จำได้ทันทีว่าคือคันที่เธอเห็นจอดอยู่หน้าตึกห้องเช่าที่เธออยู่
"มีเรื่องอะไรคุยกันตรงนี้ก็ได้ค่ะ"
"เข้าไปสิ"
"คะ?"
"ฉันบอกให้เข้าไปหรือต้องเปิดประตูให้เหมือนในละครคิดว่าตัวเองเล่นบทนางเอกอยู่เหรอ"
"คุณ! ฉันไม่ขอคุณเปิดประตูให้เลยสักคำเลยนะคะ ถ้าคุณไม่หูตึงคงจะได้ยินที่ฉันพูดว่ามีอะไรก็คุยกันตรงนี้" นาวอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต่อปากต่อคำกับเขา 'ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด'
"เข้าไป"
"เฮ้อ~ค่ะ"
ในที่สุดนาวก็ต้องเข้ามานั่งในรถตามคำสั่งของเขา สีหน้าของคนบังคับเธอได้ทำเอาอดหมั่นไส้ไม่ได้จริง ๆ
"คาดเข็มขัดสิหรือต้องให้ช่วย"
"เฮ้อ~" เป็นอีกครั้งที่นาวต้องถอนหายใจยาวด้วยความเหนื่อยใจ "ช่วยตอบฉันก่อนได้ไหมคะว่าคุณจะพาฉันไปไหน"
"บ้านฉัน"
"บ้านคุณคีย์! จะพานาวไปทำไมคะ?"
"เธอคงไม่คิดที่จะผิดสัญญากับฉันทั้งที่ยังไม่ข้ามวันหรอกนะ"
คำว่าสัญญามันตอกย้ำเรื่องที่ตัวเองเพิ่งไปตกลงกับอีกฝ่ายเมื่อวานนี้
"ฉันไม่ได้คิดที่จะผิดสัญญาอะไรเลยค่ะ แต่วันนี้เป็นวันหยุดของฉันนะคะ"
"ฮ่า ๆ สาวน้อยสถานะนางบำเรอบนเตียงมันไม่มีวันหยุดหรอกนะ มีแค่หน้าที่อ้าขาไว้เวลาฉันต้องการ"
คีย์แกนพูดเน้นย้ำสถานะก่อนจะหันไปมองเธออีกครั้ง ผู้หญิงคนนี้มีรูปร่างที่ดึงดูดอารมณ์ผู้ชายมาก ทั้งที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าโชว์อะไรมากเสื้อยืด กางเกงยีนต์ กลับดูมีเสน่ห์จนเผลออดมองไม่ได้
"หมายความว่าคุณต้องการให้ฉันไปทำเรื่องนั้นกับคุณเหรอคะ"
"วันนี้ฉันแค่อยากจะไปคุยเรื่องสัญญา แต่ถ้าเธอยังเล่นตัวแบบนี้ฉันอาจจะเปลี่ยนใจ"
"งั้นก็ไปทำสัญญากันเถอะค่ะ" ไม่ต้องรอให้เขาพูดอีกครั้งนาวก็รีบตอบตกลงทันที
"ก็แค่นี้จะเล่นตัวไปทำไม" คีย์แกนอดขำไม่ได้กับท่าทางร้อนรนของเธอ ทั้งที่ก็ตกลงไว้แล้วว่าเป็นคู่นอนกันไม่รู้ว่าจะทำเป็นเล่นตัวไปทำไม
- Writer
