คืนที่สี่ในคอนโดหรูสูงตระหง่านกลางเมืองเชียงใหม่ ห้องทั้งห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมจากแอร์ที่พัดผ่านอย่างสม่ำเสมอ นภาภัสนั่งกอดหมอนอยู่ที่โซฟาเบดตัวเดิมและมองไปยังหมู่ดาวมากมายบนท้องนภาอย่างเหงา ๆ
ประตูห้องนอนของเธอเปิดออกหลังเสียงเคาะเพราะเจ้าของห้องไม่อนุญาตให้เธอล็อกลูกบิด บุญญานนท์เดินเข้ามาพร้อมร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตขาวที่ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผ่นอกแข็งแรงที่แค่เพียงเห็นก็ทำให้หัวใจหญิงสาวเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่
เขาเดินมาหยุดยืนตรงหน้าเธอ สายตาคมดุที่ทอดมองลงมาเหมือนกดทับอากาศทั้งห้องให้หนักอึ้ง
“เป็นอะไรทำไมดูเศร้านัก”
“เปล่าค่ะ ฟ้าแค่...รู้สึกเหมือนคนว่างงานมากไปหน่อยเลยเหงาเท่านั้นเอง” นภาภัสรีบส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมาแทน
บุญญานนท์ไม่พูดอะไรต่อ เขานั่งลงข้าง ๆ เธออย่างเงียบงัน ระยะเพียงคืบทำให้เธอได้กลิ่นหอมสะอาดจากกายเขาลอยมากระทบจมูก หญิงสาวขยับกายถอยเล็กน้อยอย่างเ
