สองยามเถื่อน

พวกลุงจะทำอะไรหนู ปล่อยนะ

“ฟ้าผ่าแรงมากพี่คิด” ยามเฉลิมยิ้มกริ่ม ปล่อยให้เด็กสาวโอบกอดแขนล่ำเต็มที่ ประหนึ่งพระเอกที่กำลังปกป้องนางเอกอย่างไรอย่างนั้น “ลมแรงอย่างกับพายุเข้า เราเข้าไปหลบในป้อมก่อนดีกว่าคุณนิด”

เพราะเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่ายังดังต่อเนื่องไม่ยอมหยุด อณิกาจึงยอมเข้าไปในป้อมยามตามการเชื้อเชิญของยามเฉลิม โดยไม่เอะใจเลยว่า...มันคือประตูสู่นรกดีๆนี่เอง....!!!

ภายในป้อมยามถูกแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนแรกคือออฟฟิศขนาดเล็กส่วนหน้าที่ใช้ประจำการสอดส่องดูแลการเข้าออกทางประตูเหล็ก ส่วนที่สองคือส่วนหลังของตัวป้อมยามซึ่งมีห้องพักขนาดเล็กสำหรับไว้พักผ่อน ในห้องนั้นมีโซฟาหนึ่งชุดและมุมกาแฟเล็กๆไว้ชงดื่มด้วยตัวเอง บนผนังมีชุดแบบฟอร์มยามรักษาการแขวนอยู่หนึ่งชุด และแผงรายชื่อของยามรักษาการณ์ที่ทำงานประจำในป้อมยามแห่งนี้ ซึ่งมีอยู่ด้วยกันห้าคน โดยลุงสมคิดเป็นหัวหน้ายามประจำป้อมนี้

“ไม่ต้องกลัวนะคุณนิด นั่งพักในห้องนี้ไปก่อน พอฝนหยุดก็ค่อยกลับไปที่พัก” ยามเฉลิมส่งกาแฟมอคค่าร้อนคืนให้แก่เธอ “พอดีผมเพิ่งดื่มกาแฟทรีอินวันไป คุณนิดดื่มกาแฟร้อน ๆ แก้หนาวสิครับ”

“ขอบคุณนะคะ” เธอรับกาแฟแก้วนั้นมาดื่มโดยหาไม่รู้ว่ามีส่วนผสมบางอย่างเพิ่มเติมลงไปจากสูตรเดิมของร้านสะดวกซื้อ แน่นอน มันเป็นยาปลุกเซ็กส์ที่หัวหน้ายามจอมหื่นแอบใส่ลงไปก่อนจะส่งมันให้ยามเฉลิม นำมามอบให้แก่เธอในห้องพัก

“อือ...” ไม่นานนัก ยาก็เริ่มออกฤทธิ์ “ทำไมรู้สึกแปลกๆ รู้สึกร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้”

“ร้อนเหรอ” ยามเฉลิมถามพลางขยับใบหน้าเข้าใกล้เธอจนลมหายใจแทบจะประสานกัน เธอชะงักขยับใบหน้าหนีแทบไม่ทันทีเดียว

“เอ่อ...คือ...สงสัยจะมีไข้น่ะค่ะ ก็เลย...” หัวใจกระหน่ำเต้นหนักกว่าเดิม เนื้อกายร้อนผะผ่าวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ท้องไส้ปั่นป่วนซวนเซ “อือ...”

“ร้อนจริงด้วย” ฝ่ามือใหญ่หนาวางลงบนขาอ่อนขาวนวลแล้วลูบไล้ สายตาคู่นั้นดูหื่นเต็มพิกัด มันทำให้เธอทั้งตกใจและหวาดหวั่นระคนกัน แต่จะลุกหนีก็ไม่ทันเสียแล้ว เธอโดนสองลุงยามล็อกตัวไว้ในกรงเล็บมารอย่างหนักแน่นทั้งบนล่างจนไม่สามารถดิ้นหนีได้

“ว๊าย! พวกลุงจะทำอะไรหนู ปล่อยนะ!!!”

“ก็ทำให้หนูหายร้อนไง” ด้วยการช่วยกันลวนลามจูบหอมเธอไม่หยุด ต่อให้เธอพยายามจะผลักไส ดีดดิ้นต่อต้าน แต่มันก็ไม่ได้ผล ร่างกายของเธอตกอยู่ในอุ้งมือของสองซาตานกระหายเลือด ที่พร้อมจะย่ำยีพรหมจรรย์ของเธอไม่ให้เหลือซาก

“อย่านะ...อย่า...อย่า...อื้อ” ปากของเธอโดนประกบด้วยปากหนาของยามเฉลิม ส่วนยามสมคิดมุดเข้าหาหว่างขาแล้วจูบไซ้เนินอวบอูมใต้ผ้ายีนอย่างหิวโหยกระหายใคร่ราวกับอดอยากมานานแสนนาน