"จริงๆผมอายุน้อยกว่าคุณพิณอีกนะครับ"
"ใช่ไหม พิณเองก็คิดว่าคุณต้องอายุน้อยกว่าแน่ๆว่าแต่อายุเท่าไหร่เหรอคะ?"
"ยี่สิบครับ"
ฉันเลิกคิ้วพร้อมวางช้อนลงจานมองคุณเจฟหลังจากเขาบอกมาแบบนั้น ระหว่างเรากินข้าวกันคุณเจฟเองก็ชวนฉันคุยไม่หยุดจนบรรยากาศระหว่างเรามันดีขึ้นไม่ได้มีความเกร็งกันอย่างที่เป็นในตอนแรก
"อายุมากกว่าเจ้านาวีปีเดียวเอง"
"ครับ ผมเป็นพี่นาวีแค่ปีเดียว"
"แต่วันแรกที่เจอกันคุณแต่งตัวเป็นทางการมากจนพิณคิดไปเองว่าคุณอาจหน้าเด็ก"
"ผมออกไปฝึกงานที่บริษัทก่อนน่ะ แต่ผมขอเรียกคุณพิณว่าพี่ได้ไหมครับมันเสียมารยาทไปไหมนะ"
"ไม่ๆ ไม่เสียมารยาทหรอกนะงั้นเราจะพูดกันธรรมดาก็ได้"
ฉันยิ้มให้น้องเจฟด้วยความผ่อนคลายมากขึ้นก่อนจะหยิบน้ำส้มคั้นมาดื่ม เขามองฉันด้วยรอยยิ้มก่อนจะกินข้าวต่อ
"งั้นพี่ถามได้ไหมว่าน้องเจฟเรียนจบอะไร"
"ธุรกิจน่ะ ผมไม่เก่งอย่างอื่นเลยนอกจากเรื่องนี้"
"มันเป็นเรื่อง
