Chapter 8

1356 Words

Rohesia's POV Kinabukasan, I was busy preparing for Ada's breakfast nang bigla na lamang yumakap sa akin ang bata mula sa likod. I smiled and faced her. Malapad din ang kaniyang ngiti. "Mama, the Christmas is malapit na!" she muttered cutely. Lihim akong napangiwi at sinulyapan ang magara na kalendaryo sa dingding. Ano na ba ngayon? Jusmiyo, September pa lang. "Malayo pa anak, months pa bago ang christimas 'no!" She giggled. Tinaas niya ang kaniyang dalawang kamay, gustong magpabuhat. Agad ko naman siyang binuhat at pinanggigilan ang kaniyang mataba at malambot na pisngi. "Kahit na po! have a gift for you, Mama. But I won't tell you muna what is it. We will open our christmas present together, right?" her cute little hands cupped my cheeks, punong puno nang kinang ang kaniyang mata d

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD