ตอนที่ 27

2428 Words

เสียงโทรศัพท์ดังครืดๆ ทำให้คนที่หลับลึกเหมือนจะรู้สึกตัวตื่น หากแต่มือหนาของบุรินทร์เอื้อมไปหยิบมันมาปิดเสียงก่อนที่เธอจะตื่น น้องชายเขาโทรเข้ามา คงจะปรึกษาปัญหารักที่ไม่ลงตัวเขาเลยไม่รับสายเพราะถ้าไม่รับเดี๋ยวมันก็ส่งข้อความมาเอง เขากดปิดเสียงเพราะว่าก่อนนี้โทรบอกมารดาศรุตาแล้วว่าเจอเธอและโทรศัพท์เธอพังมารดาเขาเองก็อยู่กับท่านเลยถือว่าแจ้งทั้งสองบ้านแล้วว่าเขานั้นทำอะไรอยู่ที่ไหน เลยไม่ต้องกังวลว่าใครจะโทรมาเรื่องสำคัญอะไร ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดอยู่ตรงหน้าเขา ชายหนุ่มนอนลงข้างๆ เธอ ค่อยๆ ขยับเข้าไปกอด นึกอยู่ว่าเธอไปเที่ยวไหนมาช่วงบ่าย ตากแดดตากลมเยอะหรือเปล่าถึงได้ดูเพลียจนต้องนอนกลางวัน เขารู้ชัดว่าเธอตัวเกร็ง ไม่ได้หายใจเข้าออกสม่ำเสมอ เลยแกล้งหอมแก้มเธอไปหนหนึ่ง เห็นเปลือกตาหญิงสาวขยุกขยิกแล้วเขาก็ยิ้มขัน เธอตื่นแล้ว แต่แกล้งหลับ มือเขาวางแปะแถวๆ เอวเธอ ลูบมือผ่านผ้าฝ้ายพื้นเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD