ความลับของคุณหมอ

EP 5 10%

EP 5 10%

ตอนเช้าที่ห้องอาหารโรงแรมร่างบางกำลังจัดการมื้อเช้าโดยมีเลขาเป็นคนหยิบนั้นนี่คอยบริการให้ผู้เป็นนายที่เพิ่งจะหายแฮงค์ แถมนายก็เป็นคนกินเก่งมากเกินกว่าผู้หญิงทั่วไปจะกินได้ มีแฟนก็คงยากวัน ๆ สนใจแต่งานกับลูก ๆ ที่บ้าน ถ้าไม่คอยห้ามป่านนี้คงเก็บเลี้ยงเป็นสิบตัว นี่ยังดีรักษาหายก็ปล่อยไปบ้างมีคนเอาไปเลี้ยงต่อบ้าง ไม่ก็เอามาไว้ที่ออฟฟิศให้วิ่งไปวิ่งมา ยังดีที่ออฟฟิศเป็นที่ส่วนตัวไม่ได้ไปเช่าตึกที่ไหน

Jk : บอสค่อย ๆ กินเดี๋ยวติดคอ

Va : หิว...เมื่อได้ผู้ไหมย่ะทิ้งฉัน

Jk : ระดับแจ็คกี้นะคะถามงี้ได้ไง

Va : เมื่อคืนฉันว่าฉันคุยกับใครไม่รู้แล้วก็หลับไปเลย

Jk : แทนที่จะฉุดเข้าห้องระบายออกซะหน่อย

Va : จะบ้าหรอกหน้ายังจำไม่ได้เลย

แจ็คกี้ที่นั่งรอคนตรงหน้ากินก็เอามือถือขึ้นมาไถ่ไปเรื่อย ๆ ดูยอดไลน์ในไอจีทั้งของส่วนตัวกับของแบรนด์ก็ยิ้มออก เพราะดูแล้วกลับไปงานน่าจะเต็มมือแน่นอน บอสของเขาสวยจริงแทบไม่ต้องจ้างนางแบบเลยด้วยซ้ำ แต่ก็นะบอสสาวดันไม่ค่อยชอบถ่ายชุดตัวเองเท่าไหร่ ก่อนจะอ้าปากพูดต่อภาพร่างสูงที่อยู่อยู่ข้างตัวบอสสาว ทำเอาแจ็คกี้ถึงกับต้องเอามือปิดปาก งานดีมากแม้จะขาวเนียนไปหน่อยไม่ค่อยตรงสเปคของนาง แต่ถ้าได้สักทีก็พร้อมนะ

PP : ตายอดตายอยากมาจากไหน

Va : ...

PP : ...

Va : นาย

PP : ไหนเช็ค

Va : เพิ่งตื่นมากินข้าวยังไม่ได้เขียน

PP : มือถือมีไว้ตั้งปลุกอย่างเดียวรึหัดอ่านด้วย

Jk : Excuse me. แจ็คกี้ค่ะเป็นเลขาของคุณวาไม่ทราบคุณคือ

PP : ผมปรรณพัชร์เรียกเปเปอร์ก็ได้ครับ

ร่างบางถึงกับอ้าปากค้างในความสุภาพของ PP ที่ตอบคำถามเลขาเธอ ที่กับเธอพูดจาหมาไม่รับประทานตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยด้วยซ้ำ คนอะไรโคตรจะ 2 บุคลิกขนาดนี้

Va : เดี๋ยวฉันเขียนให้รอแปป...

PP : ฉันไม่มีเวลาเดี๋ยวเอาไปให้ที่โรงพยาบาลแล้วกัน

Va : เอ้า...แล้วจะเอาตอนไหน

PP : เป็นผู้หญิงอย่าเที่ยวพูดคำว่า "เอา"

Va : ...

PP : เดี๋ยวฉันบอกเวลาไปให้

เสียงผู้ชายใส่สูทสีดำสนิทเดินเข้ามากระซิบที่ด้านข้างตัวของร่างสูง ทำให้ร่างบางรู้ได้ทันทีว่าเขาคงไม่ว่างรอเธอเขียนเช็คจริง ๆ อีกอย่างคนแบบเขาจะมาแกล้งเธอทำไม แค่ให้คนมารับเช็คแทนก็ได้

Va : คุณไปเถอะเดี๋ยวค่อยว่ากัน

PP : อย่าให้ฉันต้องส่งข้อความย้ำนะฉันไม่ชอบทำอะไรซ้ำ 2

ก่อนเขาจะเดินออกไปยังหันมาพยักหน้าเบา ๆ ให้ Jk ที่ยังมองเขาตาเยิ้มเพื่อเป็นการลา เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรมากมาย ทำแค่นี้ก็พอแล้วกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน ส่วนกับร่างบางเขาปรับสีหน้าเป็นนิ่งเรียบออกแนวไม่พอใจเธอนิด ๆ นั้นทำให้เธอไม่อยากอาหารอีกต่อไป

Va : อิ่มล่ะ...กลับ!!!

Jk : บอสใครอ่ะหล่อโคตรลูกครึ่งแน่นอนคิ้วเข้มขนาดนั้น

Va : เจ้าหนี้ฉันไงไอ้สูท 28,000 US อ่ะ

Jk : คุณพระงานดีขนาดนี้รวยด้วยโสดไหมนะ

Va : หล่อนอยากได้

Jk : ตีปาก...ชอบแต่ไม่ใช่สเปค บอสไงอาจจะเข้ากันได้ฐานะก็เหมาะสม

Va : สมบ้าสมบออะไร....กลับ

เธอนั่งรถกลับเพราะ Jk เป็นคนขับเลยทำให้ได้นอนต่ออีกหน่อย วันนี้เธอไม่เข้าออฟฟิศแล้วขอตรงกลับบ้านเลยคิดถึงเด็ก ๆ ป่านนี้ทุกตัวคงคิดถึงเธอเหมือนกันโดยเฉพาะเจ้าก้อนแป้ง ที่เพิ่งมาอยู่กับพี่ ๆ ป่านนี้จะเป็นไงบ้างโดนใครแกล้งรึเปล่านะ พอนึกถึงเด็ก ๆ เธอก็ยิ้มออกบ้านเธอเป็นบ้านเดี่ยวบนที่ดินส่วนตัวที่คุณปู่คุณย่ายกให้ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพ่อแม่เธอ เธออยู่กับคุณป้าแม่บ้านคนเก่าคนแก่ที่ดูแลเธอมาแต่เด็ก กับ หลานสาวของคุณป้าที่มาช่วยงานด้วย ตอบแทนที่เธอให้อาศัยกินนอนระหว่างที่เรียนมหาลัย

Va : กลับมาแล้วค่ะป้านิด

N : คุณวาเหนื่อยไหมเดี๋ยวป้าทำของว่างให้

Va : ไม่ต้องค่ะวากินกับแจ็คกี้แล้วซื้อขนมมาฝากป้ากับขวัญด้วย

N : ขอบคุณนะคะคุณวา

ระหว่างที่เธอพูดคุยกับป้านิดเด็ก ๆ ก็วิ่งมาหากระโจนใส่เธอจนเกือบล้ม หมา 3 แมว 4 รวมเจ้าก้อนแป้งด้วย เธอเหนื่อยแต่ก็มีความสุขยอมให้พวกเด็ก ๆ เลียแก้มเลียหน้าจนพอใจ แถมก้อนแป้งก็ยังดูเข้ากับพี่ ๆ ได้ดี เธอยิ่งดีใจที่เห็นมันแข็งแรงขึ้นมากจากวันแรกที่เก็บมา เลยหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเด็ก ๆ โพสต์ลงไอจีส่วนตัว

Line

PP : อยู่ที่โรงพยาบาล

Va : แล้ว

PP : ออกมา

Va : จะบ้านหรอ 4 ทุ่มแล้วไม่ไปอ่ะ

PP : ลดให้ 10%

Va : 15 ถึง

ร่างสูงมองจอมือถือด้วยความพอใจอยู่เพียงไม่ถึงนาที ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญมาหาถึงโรงพยาบาลที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ ถ้ามีเคสฉุกเฉินจะมีเสียงเตือนจากรปภ. ด้านหน้าเพื่อให้เจ้าหน้าที่กับหมอที่เข้าเวรลงไปดู แต่นี่เข้ามาจากทางด้านข้างมีอยู่คนเดียวที่มาโดยไม่บอกไม่กล่าว ชายชุดดำเกือบ 10 ชีวิต พร้อมรถหรูสีดำสนิทป้ายทะเบียนสีฟ้าไม่สะท้อนแสง จะเป็นใครไม่ได้

PP : ท่านพ่อ

Dad : พ่อมาธุระเลยอยากมาเจอเรา

PP : ให้คนมารับผมก็ได้ครับ

Dad : ก็แค่อยากเจอไม่ได้มีธุระ

PP : แม่รู้ไหม

Dad : ส่งข้อความไปบอกแล้ว

PP : ครับ

Dad : งานวันเกิด...พ่ออยากให้เราไป

PP : ครับ...ท่านพ่อ

การพบปะครั้งนี้กินเวลาไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ คนที่เขาเรียกว่าท่านพ่อก็ขึ้นรถไปพร้อมคนติดตาม เขาไม่เคยคิดอยากจะว่าบิดาผู้ให้กำเนิดจะมาจะไปที่ไหน หน้าที่เขาก็แค่ทำตัวให้ดีสมกับเลือดครึ่งหนึ่งที่ไหลอยู่ในตัว เพื่อไม่ให้ใครหน้าไหนมาว่าแม่ของเขาว่าเลี้ยงเขาไม่ดี เขาจะต้องอยู่เหนือทุกคนที่เคยเหยียบย้ำแม่เขา ถึงมันจะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตก็ตาม

PP : เธอ

Va : ไง

PP : มาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

Va : ก็...ตั้งแต่เอ่อ

PP : ได้ยินอะไร

Va : ไม่ได้ยินอะไรยืนไกลขนาดนี้

PP : ...