มาเฟียเซ็กส์จัด SM25+

ตอนที่ 4 ลักพาตัว 18+ (ติดเรทนิดๆ)

ดาร์ซี่เดินขึ้นมาบนห้องนอน เขาได้ยินเสียงน้ำเปิดอยู่ เขาจึงเปิดประตูเข้ามายังห้องนอน เขามองหาต้นตอของเสียงน้ำ เห็นว่าเธอนั่งอยู่ในอ่างจากุชชี่ รอบตัวเธอมีฟองสบู่ มีเพียงอกอวบอิ่มล้นหลามของเธอที่อยู่เหนือฟองสบู่ หญิงสาวทอดสายตามองเขาเหมือนเชิญชวน มีหรือที่เขาจะไม่ตอบสนองสายตาเช่นนั้น เขาจึงถอดเสื้อเชิ้ต และกางเกงสแล็คราคาแพงทันที ซิกแพคกับร่างแกร่งที่สูงถึงร้อยเก้าสิบ ทำเอาเธอหวาดกลัวเล็กน้อย ทั้งที่เคยเห็นมาแล้วก็ตาม แต่เธอยัง ใจดีสู้เสือ ไม่หันหนีกับความสูงใหญ่ตรงหน้า เขาเดินก้าวไปหาเธอในห้องน้ำ เธอจึงหันหลังทันที เอาแขนทั้งสองข้างผสานไว้บนคาง เขามองเธอจากด้านหลังเผยรอยยิ้ม ก้าวลงไปในอ่างจากุชชี่ มองปฏิกิริยาของเธอด้วยรอยยิ้ม

“ในเมื่อฉันห้ามคุณไม่ได้ ฉันก็เลือกที่จะไม่มองคุณ” เธอเอ่ยกล่าวแผ่วเบา

“ทนความเซ็กซี่ของผมไม่ได้ล่ะสิ” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเย้ายวน เธอจึงหันกลับมาทั้งตัว

“คุณเอาความมั่นใจมาจากไหน”

“เอามาจากคุณ”

“จากฉัน” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัยในคำพูดของเขา ที่มั่นใจ เกินร้อย

“จากการกัดริมฝีปากของคุณ จากการจับอกของคุณที่คุณไม่รู้ตัว” เขาเอ่ยถาม เธอรู้สึกปฏิกิริยาของตนที่สื่อออกมา แต่เธอไม่รู้สึกอาย เธอกลับลุกขึ้นหันกลับมามองเขาตรงๆ ยืนเท้าเอวอวดเรือนร่างเปลือยเปล่าที่มีโค้งเว้าได้รูปสวย

“ร่างกายของฉัน ฉันจัดการเองได้ คุณจัดการตัวเองไปเถอะ” ธาราเอ่ย บอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินออกจากอ่างจากุชชี่ ตรงไปที่เรนชาวเวอร์ เธอเปิดน้ำเย็นปรับสภาพที่ร้อนรุ่มในใจ

เธอรู้สึกเร่าร้อนวูบวาบเมื่อเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของเขา ทำให้เธอเล่นกับตัวเองอย่างไม่รู้ตัวในการกระทำเช่นนี้ เธอไม่เข้าใจปฏิกิริยาของตนเองว่า มันเกิดได้อย่างไรกัน และมันคือสิ่งใดกันแน่

ธาราทอดสายตามองเรือนร่างเปลือยเปล่าของเขาที่มายืนด้านข้าง และเปิดเรนชาวเวอร์อีกฝั่ง ไม่ช้าน้ำจากเรนชาวเวอร์ก็หลั่งไหลลงมาบนตัวเขาทันที

“อาบน้ำเสร็จ เราจะไปโรม” ดาร์ซี่เอ่ยบอกเธอเช่นนี้ แล้วจึงหันด้านข้าง กลับมามองเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอใต้สายน้ำที่ไหลลงมาจากเรนชาวเวอร์ ฝั่งของเธอ

ธาราทอดสายตามองมาที่เขาเช่นกัน เธอมองเขาด้วยสายตาปรารถนาในตัวของเขาอย่างยิ่ง ดาร์ซี่รู้ว่าเธอกำลังอยากจะครอบครองเขาอย่างยิ่งยวด เพราะสายตาของเธอมันช่างเร่าร้อน ดาร์ซี่เผยรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ เขามองต่ำลงไป มือข้างหนึ่งของเธออยู่ที่อกอวบอิ่ม และขยำอย่างแรง มองต่ำลงไปอีก มือเรียวอีกข้างกำลังลูบไล้อยู่บนความเป็นหญิง

ดาร์ซี่เห็นเช่นนี้ เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ แล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาชวนให้วาบหวามอย่างยิ่ง

“อยากจับไหม” เขาเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา มือเรียวของเธอสวมกอดเอวของเขาทั้งสองข้าง ลูบลงบนแก้มก้นแผ่วเบา เขาเองมองปฏิกิริยา ของเธอที่แปลกไป เขาเองยกมือขึ้นให้เธอจับ และลูบไล้ตัวเขาอย่างง่ายดาย ธาราเผยยิ้ม ใช้มือเรียวดันเขาติดผนังห้องน้ำ เขาเผยรอยยิ้มอย่างพองใจ เธอเขย่งปลายเท้าขึ้นเอ่ยบอกข้างๆ หูของเขาว่า

“อารมณ์ค้างไปเถอะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเช่นนี้ แล้วถอยหลัง สองก้าว และจึงหันหลังกลับหมายจะเดินไปที่ประตู แต่เขากลับกระชากผมให้เธอเข้ามาหา เธอไม่ได้หันกลับไปแต่อย่างใด เขามือหนานุ่มขยำอกเธอแรงๆ ข้างหนึ่งทำให้เธอครางเบาๆ อย่างไม่รู้ตัว เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาชิดที่โสตประสาท ของเธออย่างวาบหวามและเร่าร้อน

“อย่าล้อเล่นกับราชสีห์” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ ทำให้สมองของเธอมึนงง กับคำพูดเขาชั่วครู่ และเธอก็รีบดึงสติกลับมาร้องให้เขาปล่อยเธอ

“ปล่อยฉัน!!!” ธาราร้องด้วยความหวาดกลัว กลัวว่าเขาจะข่มขืนเธอตอนนี้ เพราะเธอและดาร์ซี่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่

“รีบไปแต่งตัวให้ไว ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ และปล่อยเธอไป เขาเองก็มองเธอที่วิ่งเข้าห้องแต่งตัวด้วยความตื่นตกใจ ทำเอาเขาแอบเผยรอยยิ้มออกมาทันที

ดาร์ซี่ยืนรอธาราล่วงเลยเกือบชั่วโมง เขาจนเขารอไม่ไหว จึงขึ้นมาตามเธอที่บนบ้าน พอเปิดประตูออกมา เขาเห็นเธอโยนผ้าลงไปทางด้านล่างของหน้าต่าง ผ้านั้นก็ผูกกับหัวเตียง เหมือนเตรียมจะปีนหนีออกจากบ้าน แล้วก็เป็นไปตามคลาด เธอกำลังจะหนีออกจากคฤหาสน์จริงๆ เขาเลยจับแขนเธอไว้ เธอตกใจขีดสุด มือเรียวของเธอเกือบประทับลงบนหน้าของเขา แต่ทว่าเขาจับแขนเธอได้ก่อน

“ว้าย…!!!”

“ธารา คุณทำอะไร”

“ฉันจะไปจากที่นี่” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดันไม่มีความยำเกรงเขา แต่อย่างใด ขณะที่เชิดหน้ามองใบหน้าของเขา

“สัญญายังไม่ครบกำหนดถึงสองปี คุณก็ไปไหนไม่ได้” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันน่าเกรงขาม

“วันนี้ฉันหนีจากที่นี่ไม่ได้ พรุ่งนี้อาจเป็นโอกาสของฉัน…จะทำอะไร...ปล่อยนะ”

ธาราร้องโวยวายให้เขาปล่อยเธอลงจากบ่า แต่ว่าเขากลับตบลงที่ก้น ของเธอแรงๆ หลายที เธอเองเจ็บจนร้องออกมา เขาแบกเธอขึ้นรถลีมูซีน เธอดิ้นรนทั้งทุบทั้งตีเขา เขาจับมือเรียวเธอไว้ ใช้สายเนคไทจากคอผูกมือเธอไว้

“ปล่อยนะ ถ้าฉันหลุดได้ คุณเจ็บตัวแน่ ดาร์ซี่” ธาราเปล่งเสียงดุดัน แต่เขาเผยยิ้ม แล้วเดินไปนั่งตรงข้ามเธอ เอาไอแพดมาดูงาน หญิงสาวดุด่าเขาอย่างไรเขาก็ทำเป็นหูทวนลม จนเธอเงียบไป เขาจึงรู้ว่าเธอหลับไปแล้ว จึงเอาเนคไทที่พันธนาการบนแขนของเธอออกไป

เมื่อถึงท่าอากาศยานมิลาน-มัลเปนซา หรือ มิลาโน-มัลเปนซา หรือที่นิยมเรียกกันสั้นๆ ว่า ‘สนามบินมิลาน’ เป็นสนามบินนานาชาติขนาดใหญ่ทางตอนเหนือของประเทศสาธารณรัฐอิตาลี ให้บริการครอบคลุมพื้นที่เมืองมิลาน และแคว้นลอมบาร์เดีย เป็นสนามบินที่มีความหนาแน่นของผู้โดยสารมาก เป็นอันดับ 2 ของประเทศ

บอดี้การ์ดเปิดประตูให้ดาร์ซี่ลง ทว่ารอให้ธาราลงก่อน เมื่อธาราลงจากรถ เธอวิ่งไปทางอาคารผู้โดยสาร บอดี้การ์ดจะวิ่งตามเธอ ดาร์ซี่กลับยกมือห้าม ธาราเธอเดินมาถึงอาคารผู้คนแออัด

เมื่อเธอเห็นตำรวจท่องเที่ยว เธอจึงเข้าไปหา แล้วพูดด้วยภาษาอิตาเลียนด้วยความร้อนรน

“ช่วยด้วยค่ะ ฉันถูกลักพาตัวมา” เธอเอ่ยบอกเช่นนั้น ทว่าตำรวจมองไปด้านหลังของเธอ แล้วเขาก้มโค้งด้วยความนอบน้อม เธอหันไปมองด้านหลัง รู้ทันทีว่าเป็นใคร

“หาผมไม่เจอ คุณเลยถามตำรวจสินะ” ดาร์ซี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกวนประสาทของเธอสุดๆ

“คุณคุมตำรวจด้วยสินะ ไม่ใช่แค่กฎหมายอย่างเดียว”

“คนเราต้องรู้จักทางหนีทีไล่กันบ้าง” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์

“คุณจะไปไหนก็เรื่องของคุณ ฉันจะกลับบ้าน” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน และวิ่งหนี แต่เขาคว้าแขนเธอ แล้วแบกขึ้นหลังโดยทันที

“ปล่อยฉันน่ะ!!!”

ธาราร้องโวยวายเสียงดัง จนทุกคนสนใจ แต่พอรู้ว่าเป็นใครที่กำลังแบกเธออยู่นั้น จึงไม่สนใจต่อไป

ธาราทั้งทุบ ทั้งตีเขา แต่เขาก็ไม่ปล่อย จนกระทั่งถึงห้องโดยสารบนเครื่องบินส่วนตัว เขาจึงวางเธอลงอย่างแรง แต่แรงเหวี่ยงของเขาทำเอาเธอจุกได้เหมือนกัน เขาเองเอาเนคไทมัดมือเธอเอาไว้อีกครั้ง ธาราเธอยังคงต่อว่าเขาเหมือนเดิม

“คุณไม่มีทางได้สิ่งที่ต้องการจากตัวฉัน”

“แล้วเราจะรู้ในไม่ช้า”

“ฝันไปเถอะ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน ดาร์ซี่เผยยิ้ม แล้วดันเสื้อยืด ของเธอล่นขึ้นทำให้เผยอกอวบอิ่มที่ใหญ่เกินตัวของเธอทันที เพราะธาราไม่ได้สวม บราเซียแต่อย่างใด ดาร์ซี่เคล้าคลึงแรงๆ เธอครางแผ่วเบาด้วยอาการเคลิบเคลิ้ม

“อย่า…” หญิงสาวเอ่ยบอกเช่นนี้ เขาจึงเอ่ยแผ่วเบาแนบชิดใบหน้าของเธอ ขณะที่นิ้วโป้งขยี้บนปลายยอด

“ร่างกายของคุณตอบสนองมือและนิ้วของผมขนาดนี้ คุณยังจะให้ผมหยุดอีกเหรอ ธารา” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ ธารามองดูอกอวบอิ่มสู้กับนิ้วของเขาอยู่ ร่างกายของเธอไม่ต่อต้านเขาแต่อย่างใด

“หยุด…” เธอเอ่ยบอกอีกครั้ง เขาจึงหยุดเล่น แล้วเอ่ยบอกแผ่วเบา

“ผมจะไม่มีเซ็กส์กับคุณ ถ้าคุณไม่เต็มใจ” ดาร์ซี่เอ่ยเช่นนี้ แล้วคาดเบลล์ ให้เธอ เขาจึงก้าวเดินไปนั่งตรงข้ามเธอ

“เดล บอกให้ เดฟขึ้นรันเวย์” ดาร์ซี่เอ่ยขึ้นเป็นภาษาอิตาเลียน

“ครับท่าน”

“ทำตัวดีๆ หน่อย” ดาร์ซี่เอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม ทอดสายตามองเธอที่ดิ้นรนอยู่กับเนคไท เขาหันมาเปิดจุกคอร์กของขวดไวน์แดงราคาแพงที่มีการเปิด ไว้แล้ว และค่อยๆ รินไวน์แดงรินใส่แก้วของตัวเอง

“อยากดื่มมั้ย”

ดาร์ซี่เอ่ยถามเธอด้วยรอยยิ้ม ธาราจึงหันมองหน้าต่าง ไม่สนใจเขาอีกเลย

ถ้าสนุกอย่างลืมเขียนเม้นท์ให้กำลังใจไรท์ ทุกคอมเม้นท์ไรท์เข้ามาอ่านก่อนเขียนตอนต่อไปทุกครั้งค่ะ ขอคนละเม้นท์เป็นกำลังใจด้วยน๊า

1 เม้น 1 กำลังใจ