ธาราก้าวเดินเข้าไปในบ้านที่คลายเป็นสวนดูร่มรื่นเหมือนทุกวันที่เธอเคยอยู่บ้านหลังนี้ เธอชอบบรรยากาศแบบนี้มากนัก เธอมองเห็นแม่ของเธอนั่งอยู่ริมสระกับพ่อของเธอที่นั่งเคียงข้างกัน ธาราไม่รอช้าที่ไปหาพวกเขา โดยการจูบลงบนใบหน้าของแม่ทันที ทำให้แม่ของเธอหันมาอย่างรวดเร็ว
“น้ำ! ...” แม่ของเธอร้องด้วยความดีใจ มองของเธอจึงหันตามมามองด้วยความดีใจ
“แม่สวัสดีค่ะ พ่อสวัสดีค่ะ” ธาราเอ่ยบอกหลังยกมือไหว้ทั้งพ่อกับแม่แล้ว แม่ของเธอสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง
“น้ำเป็นอย่างไงบ้าง ไม่ได้หลายเดือนเลย” ภานพผู้เป็นของธาราเอ่ยถาม ธาราจึงออกจากอ้อมกอดสารินผู้เป็นมารดา
“หนูสบายดีค่ะ หนูครบสามสิบสอง” ธารายิ้มให้พวกเขา เป็นยิ่งที่มีความสุข สารินมองชายหนุ่มที่ดูหล่อเหลาบุคลิกดูเป็นผู้นำแห่งด้านมืด ทำให้สารินเอ่ยถาม
“น้ำใครหรือ เพื่อนของลูกหรือ” สารินเอ่ยถามเช่นนี้ ธาราเอ่ยปากขึ้นพูด แต่ต้องเงียบลงเพราะเขาเอ่ยขึ้น
