“ผมคิดในใจว่า การเจรจาในวันนี้ผมต้องชนะ ไม่ว่าจะออกมาอย่างไงผมต้องโน้มน้าวใจคุณพ่อของคุณให้สำเร็จ เหมือนที่ผมโน้มใจให้คุณมารักผมไง ธารา” เขายิ้มให้เธอ แล้วถึงเธอมาสวมกอดเขา
“ฉันรักคุณ”
“ผมรักคุณ”
ดาร์ซี่ลืมตาตื่นในยามเช้าทอดมองหาธารากลับไม่มี เขาจึงลุกขึ้นจากเตียงสวมเสื้อ ก้าวลงมาด้านล่างเขาไม่เห็นใครเช่นกัน แต่กลับได้กลิ่นอาหารลอยออกมาจากห้องครัว เขารู้โดยทันทีนี่คือต้มยำ แต่ไม่รู้ว่าต้มยำอะไร ทันใดนั้นธาราจึงหันมาหาเขาที่ยืนข้างประตู
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” ธาราเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“อรุณสวัสดิ์ที่รัก”
“วันนี้ฉันทำต้มยำกุ้งกับผัดถั่วน้ำมันหอย” ธาราบอกเขาจบหมายจะหันหลัง แต่เขาเดินมาข้างเธอถือถาดใส่ผัดถั่วน้ำมันหอยและต้มยำกุ้ง เธอจึงเผยยิ้ม แล้วยกโถใส่ข้าวไปวางไว้บนโต๊ะ ดาร์ซี่ยิ้มและเอาถ้วยจานวางจนเสร็จ แล้วจึงเอ่ยถามเธอ
“คุณพ่อคุณแม่ไปไหน”
“พ่อฉันมีนัดกับเพื่อนเข้าสมาคมร้องคาราโอเกะ แม่ก็ไ
