ทั้งฟ่งลี่เซียนและชุนลี่ถิงหันมามองที่ฟางหยุนเฟยที่ยืนอึ้งอยู่ นางกำลังจะอ้าปากเถียงแต่หลีเม่ยเป็นผู้ที่พูดออกไปแทนนาง
“แม่นาง ท่านจะมากล่าวหาพี่ใหญ่ข้าได้เช่นไร พวกข้ามิได้มาตั้งโดยพลการนะ พี่ใหญ่ข้าขออนุญาตท่านแม่ทัพฉินก่อนแล้วจึงมาตั้ง ท่านเองต่างหากที่ทำไม่ถูกต้องแล้วมากล่าวหาพี่ใหญ่ของข้า ท่านแม่ทัพ…”
“พอแล้ว ขออภัยแม่นางฟ่งหากพวกท่านมีใจจะช่วยเหลือจริงข้าเองก็ต้องขออภัยที่เข้าใจท่านผิด เอาละ ข้าจะจัดทหารมาช่วยอำนวยความสะดวกให้พวกท่าน แต่อย่าได้พาดพิงถึงผู้อื่น แม่นางชุนข้าขอเตือนท่านเอาไว้ก่อน สกุลฟางทำการขออนุญาตมาอย่างถูกต้อง หลายวันมานี้สกุลฟางทำหลายอย่างนอกเหนือจากแจกจ่ายอาหาร คำพูดของท่านกรุณาสำรวมให้มาก”
“ท่านแม่ทัพ ดูเหมือนว่าท่านดูจะชื่นชมนางยิ่งนัก หรือว่าพวกท่านทั้งสอง….มีความสัมพันธ์ที่….”
“แม่นางชุน ระวังคำพูดด้วย”
“สมกับเป็นตัวร้าย ปากคอเอาเรื่องแต่พูดออกมามีแต่เรื่
