“งานหมั้น!!”
“ใช่ ข้าไม่ยอมรับ ขอโทษที่บอกช้าแต่ตอนนี้ข้าคิดว่าข้ายอมรับไม่ได้”
“แต่ว่า…เรื่องนี้…แต่พระองค์....”
“เจ้ายังไม่รู้อีกหรือ ต้องให้ข้าบอกอีกรอบหรือไม่”
“ไม่ ๆๆ เพคะ ถอยออกไปก่อนหม่อมฉันตื่นเต้นจนหัวใจจะทะลุออกมาแล้วเพคะ”
“งั้นหรือ งั้นมานี่สิ”
ท่านอ๋องดึงนางเข้ามาและกอดนางเอาไว้พร้อมกับกดศีรษะนางให้ฟังเสียงหัวใจเขาเช่นกัน
“ได้ยินหรือไม่ เสียงหัวใจของข้า….ก็เต้นแรงไม่ต่างกับเจ้าเช่นกัน”
หยุนเฟยค่อย ๆ หลับตาลงและฟังเสียงหัวใจของเขาที่เต้นแรงไม่แพ้นาง จมูกของเขาเริ่มดอมดมที่เรือนผมของนางและกระซิบที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา
“เหตุใดไม่กอดข้าอีกเล่า”
“คือว่า…”
“หากไม่กอดข้าจะจูบเจ้าอีกนะ”
มือของหยุนเฟยค่อย ๆ เอื้อมไปกอดเขาเช่นกัน นางเองก็คงต้องยอมรับว่าเรื่องราวในนิยายคงเปลี่ยนไปตั้งแต่ที่นางบอกเลิกเขาครั้งก่อน ทำให้ทุกอย่างเริ่มผิดเพี้ยนจนมาถึงตอนนี้ แม้ว่าในอนาคตนางอาจจะต้องต
