“ข้าหรือเจ้าคะท่านพ่อ”
“ใช่ ข้าพึ่งรับคำสั่งจากฝ่าบาทมาเข้ามาคุยกันข้างในเถอะ”
ท่านอ๋องหันมามองหน้าฟางหยุนเฟยที่ทำหน้าราวกับถามเขาอย่างไร้สุ้มเสียงอยู่ด้านหลังท่านราชครู ท่านอ๋องเองก็ตอบกลับนางอย่างไร้สุ้มเสียงว่าเขาเองก็ไม่ทราบเช่นกัน ท่าทางของพวกเขานั้นทำให้ท่านราชครูหันมามองและ…..
“ไม่มีอะไรร้ายแรงขนาดนั้นไม่ต้องแปลกใจ ตามมาเงียบ ๆ ทั้งคู่นั่นแหละ”
“ขอรับ / เจ้าค่ะ”
คนหนึ่งก็ลูกสาวอีกคนก็ลูกศิษย์เมื่อทั้งสองเดินตามเขาเข้ามายังห้องหนังสือและท่านอ๋องดึงหยุนเฟยมานั่งข้าง ๆ ท่านราชครูทำแค่มองมาแต่ไม่ได้พูดอะไรเมื่อเขานั่งลงที่โต๊ะก่อนที่จะเริ่มเข้าประเด็นทันที
“ฝ่าบาทพึ่งเรียกพ่อเข้าเฝ้าและสั่งให้ท่านอ๋องและเจ้าไปร่วมงานฉลองครบหนึ่งเดือนพระโอรสขององค์รัชทายาทในวังหลวงในอีกสามวันข้างหน้า”
“ท่านพ่อแล้วอาเม่ย…”
“ครั้งนี้ข้าคิดว่าหลีเม่ยน่าจะเข้าวังได้แล้ว นางเรียนมารยาทมามากพอที่จะติดต
