วันถัดมาเป็นวันพักผ่อนของทุกคนในร้าน แน่นอนว่าทุกคนได้รับอนุญาตให้ตื่นสายแต่ไม่ใช่เจ้าก้อนนุ่มนิ่มสามคนที่ต้องวิ่งหลุน ๆ รอบลานบ้านของนาง
“วันนี้เพิ่มเป็น 30รอบ”
ฮะ...!
“พี่ไป๋...ท่านจะฆ่าพวกเราหรือไง” อาหลงผู้ที่อ้วนที่สุดยืนเอามือเท้าเข่าหอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย
“เมื่อวานพวกเจ้าเกือบทำข้าขายหน้า” เขาเป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น แล้วเจ้าพวกนี้เกือบเปิดโปงแผนการใกล้ชิดแม่นางชิงชิงของเขาเข้าแล้ว
“โธ่...เอาไว้ข้าแก้ตัวให้ท่านดีหรือไม่ นะพี่ชายไป๋หล่อที่สุดในใต้หล้า”
“หล่อเหนือปฐพีสี่สมุทร”
“หล่อกว่าเทพสงครามบนสวรรค์ชั้นเก้า”
แน่นอนว่าสิ่งพวกนี้พวกเขาอาศัยการฟังจากเหล่าลูกค้าในร้านทั้งนั้นเพื่อมาเยินยอพี่ชายไป๋รูปงามผู้นี้
“เจ้าไม่ต้องชมมา” เขาพยายามเก็บยิ้มแต่ยากยิ่งเจ้าพวกนี้ขยันชมเขาเสียด้วย ยิ่งแต่ละคำที่หลุดจากปากอยากจะยกเลิกการวิ่งเสียเลยแล้วพาขึ้นเขา
“เช่นนั้นเห็นแก่ที่เจ
