10
457 Words
เช้าวันต่อมา
พ่อเลี้ยงตื่นแต่เช้าเพื่อจะมาทำงานในไร่ต่อ เค้ายังทำปกติทุกอย่าง บางทีการเงียบ ๆ ขรึม ๆ แบบนี้ มันก็น่ากลัวอยู่นะ
"ลินครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"อ๋อ เปล่าๆค่ะ" ฉันมัวแต่คิดอะไรจนเพลินไปเลย ไม่ได้ฟังที่พ่อเลี้ยงพูดสักอย่าง
"หน้าคุณดูซีด ๆ นะ ไปพักก่อนมั้ย" พ่อเลี้ยงมองที่หน้าของฉัน ก็แหงละเมื่อคืนดันนอนไม่หลับนะสิ มัวแต่คิดเรื่องของเขา
"ไม่เป็นไรค่ะ พอดีเมื่อคืนลินนอนไม่ค่อยหลับอ่ะค่ะ"
" อ่าวว งั้นก็ไปพักนะ เดี่ยวผมพาไป"
"เอ่อไม่เป็นไรค่ะ ลินไปเองได้ พ่อเลี้ยงสั่งงานลูกน้องไปเถอะค่ะ"
" เอางั้นก็ได้ครับ" พ่อเลี้ยงพยักหน้าให้ฉัน ฉันยิ้มให้เขาแล้วหันหลังเดินกลับมาพักที่บ้านใหญ่
ฉันเดินกลับมาด้วยอาการเหนื่อยล้า อ่อนเพลียเอามาก ๆ ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ฉันทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาของพ่อเลี้ยงก่อนจะหยิบยาดมในกระเป๋าขึ้นมาดม
" แหม ๆ ๆ ๆ ได้เป็นเมียลูกฉันหน่อยถึงกับทำตัวเป็นเจ้านายเลยเหรอ" เสียงของคุณแม่พ่อเลี้ยงดังมา แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไรเพราะตอนนี้ฉันเวียนหัวเอามาก ๆ
"นี่เธอ ฉันคุยกับเธอก็หันหน้ามาคุยกับฉันสิ ไร้มารยาทสิ้นดี หึ!!" ฉันได้แต่นั่งฟังคุณแม่พ่อเลี้ยงพูดอย่างเดียว เพราะไม่มีแรงจะตอบโต้เลย
" นี่เธอ "จู่ ๆคุณแม่ของพ่อเลี้ยงก็กระชากตัวฉันให้ลุกขึ้น แต่ฉันกลับเซล้มลงไปกับพื้น
"ลินน!!" พ่อเลี้ยงวิ่งเข้ามาพยุงร่างอันอ่อนระทวยของลินให้กลับไปนั่งบนโซฟา ก่อนจะหากระดาษมาพัดให้
" คุณแม่ครับ นี่คุณแม่ทำอะไร" พ่อเลี้ยงหันไปถามแม่ตัวเองที่กำลังยืนงงอยู่
"แม่เปล่า แม่แค่ดึงมันขึ้นมา แล้วจู่ ๆมันก็ล้มไปเองเลย" แม่ของเขาตอบมาหน้าตาเฉย
"แม่ครับ แม่กลับไปเถอะครับ ผมยังยืนยันว่ายังไงผมก็ไม่แต่งเด็ดขาด"
"นี่!! ตาดิน"แม่ของพ่อเลี้ยงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
"ผมขอตัวนะครับ" พ่อเลี้ยงดินช้อนร่างของลินขึ้น ก่อนจะหันไปพูดกับแม่ตัวเอง
" ตาดิน ยังไงแกก็ต้องแต่ง! "แม่ของพ่อเลี้ยงยังคงยืนยันคำเดิม
" ตัวผม ผมเลือกเอง ผมจะไม่แต่งกับใครทั้งนั้นนอกจากลินคนเดียว และจะไม่มีใครมาบังคับผมได้ด้วย" พ่อเลี้ยงดินยื่นคำขาดกับแม่แล้วหันหลังอุ้มลินขึ้นบ้านไปเลย..
- Writer
