ร่างบางลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากที่หลับยาวไปเป็นเวลานานทำให้คนที่นอนอยู่บนโซฟาข้างๆเตียงเธอลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงอื้ออึงในลำคอของเธอ
"ลิน! คุณเป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า" เขารีบลุกมาถามอาการของเธอด้วยความเป็นห่วง
"อื้ออ....นิดหน่อยค่ะ....นี่ลินอยู่โรงพยาบาลเหรอคะ" เธอคือตามองไปตามเพดานและผนังรอบๆ เธอหลับไปนานพอสมควรทำให้ดวงตาของเธอต้องปรับสภาพเข้ากับแสงไฟที่เปิดอยู่
"ใช่ครับ...ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงพยาบาลคุณปลอดภัยดีแล้วนะครับ"
"ค่ะ" เธอตอบรับสั้นๆ
"ลิน...คุณกำลังท้องอยู่นะครับรู้หรือเปล่า" คำพูดของเขาทำให้ลลินหยุดชะงักทันที
"ทะ...ท้อง!!...ลินท้องเหรอคะ!" ลลินถามกลับไปเพื่อความแน่ใจ
"ใช่ครับ...เรากำลังจะมีลูกกันแล้วนะครับคนดีใจไหม"
"ดะ...ดีใจสิคะ...แต่ว่าพากร" สิ่งที่เธอห่วงอยู่อย่างเดียวนั่นก็คือความรู้สึกของลูกชายเธอ ถ้าพากรรู้ว่าเธอกำลังจะมีลูกอีกคนพากรจะคิดยังไง
