"พี่เชษฐ์!!" ฉันตกใจมากที่เห็นคนตรงหน้า เขาคือคนที่ฉันไม่อยากเจอเลย เขาคือพ่อของพากร
"ลิน!....เป็นไงบ้าง" เขาถามฉัน
"...." ฉันเงียบไม่ตอบอะไรไป ได้แต่มองหน้าเขานิ่งๆพี่เชษฐ์เปลี่ยนไปมากจากเมื่อก่อน ก็แหงล่ะสิได้ทำตามความฝันของตัวเอง ต่างจากฉันที่ต้องถูกตราหน้าว่าท้องไม่มีพ่อแถมยังเรียนไม่จบอีก
"เป็นยังไงบ้างทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้"
"อุบัติเหตุนิดหน่อย" ฉันตอบสั้นๆก่อนจะเบือนหน้าหนีเขาไป
"แล้วลูก"
"ช่างมันเถอะค่ะ....คุณหมอมาตรวจไม่ใช่เหรอคะรีบๆตัวเถอะค่ะฉันง่วงนอนแล้ว" ฉันรีบพูดตัดบททันทีเพราะรู้ว่าพี่เชษฐ์กำลังจะพูดอะไรออกมา ฉันจะไม่มีวันให้เขารู้เรื่องของพากรเด็ดขาด 15 ปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยใยดีเราสองคนแม่ลูกเลย
"ใครมาเหรอครับลิน" เสียงของคุณดินตะโกนออกมาจากทางหลังห้อง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินออกมา
"อ้าวหมอ...มาตรวจภรรยาผมเหรอครับ" คุณดินพูดก่อนจะเดินมายืนอยู่ข้างๆเตียงของฉันตรงข้าม
