[ เลโก้ :: PART ]
ผมขอออกมาจากโรงพยาบาลเลยเพราะไม่อยากอยู่ที่นั่นนานเเค่พอให้ตาหนูเเข็งเเรงก็พอ.. ส่วนพี่เปอร์เองก็ดูเเลเทคเเคร์ผมไม่ห่างเลย
ตอนนี้เราสองคนตั้งกฏให้กันเเล้วว่าจะผลัดกันนอนกันคนละกี่ชั่วโมง เเละใครมีหน้าที่ทำอะไร..
มันอาจจะดูใหม่สำหรับเราสองคนเเต่เลโก้เลี้ยงตาหนูได้ดีเเน่นอน ส่วนพี่เปอร์เองเลโก้เชื่อว่าพี่เปอร์จะเป็นพ่อที่ดีให้ลูกเราได้เเน่ๆ...
ผมกับพี่เปอร์ช่วยกันเลี้ยงตาหนูกันอย่างขยันขันเเข็ง เเม้ตอนนี้คนตัวสูงจะยังดูเงอะๆงะๆกับท่าทางการอุ้มเด็กอยู่ก็เถอะ
เเต่เขาก็ทำออกมาดีนะ..พี่เปอร์น่ะเก่งที่สุดในโลกกกกกกก -////-
"ตาหนูจะชื่ออะไรดีฮะพี่เปอร์..."
"พี่คิดเอาไว้เเล้วตั้งเเต่อยู่โรงพยาบาล.."
"ชื่ออะไรเหรอฮะ.."
"วราเมท"
หลายเดือนผ่านไป...
บนฝาผนังห้องนอนที่เมื่อก่อนจะมีรูปผมเเละพี่เปอร์ติดไว้ตอนนี้กลายเป็นโพราลอยด์รูปตาหนูเต็มไปหมดเเล้วไม่เว้นเเม้เเต่วอลเปเปอร
