ชนกันต์พูดจบเขาก็จับขาของเธอให้แยกทางก่อนแทรกตัวเองลงไปในช่องแคบลึกรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ฉีกขาดออกจากกันในทันใดที่ส่วนหัวบ้านเบ่งตรงแกนกลางลำกายพุ่งทะยานเข้าไปจนสุดทางของความลึก รินรดาสะดุ้งเฮือกและรู้สึกถึงความเจ็บปวดครั้งแรกของการเสียสาว มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและเธอก็ยินยอมให้มันเป็นเช่นนั้นเพราะไม่รู้ว่าจะหลีกหลบได้ยังไง เธอยินดีที่จะทำให้ชนะกันต์ได้คลายความเครียดลงบ้างหลังจากที่เห็นเขาทุกข์ใจอาจจะดูว่าเธอใจง่ายแต่มันก็อาจจะเป็นทางที่ถูกต้องที่สุดแล้ว “โอว....ซี๊ดดดดด....คับอะไรอย่างนี้ริน....โอวววว....” “พี่กัน...อูยยยย....ซี๊ดดดด” รินรดาเก็บกดความเจ็บปวดของตัวเอง เธอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของเขาและหยัดสะโพกขึ้นรับลำกายแข็งแกร่งของชนกันต์ที่มันทะยานลึกเบียดแทรกอยู่ท่ามกลางเนื้อแน่นที่หุบรัด ชนกันต์ทั้งเสียวกระสันและทุกข์ทรมานจากการบีบคั้นของกลีบสาว มันคับแน่นจนเขาต้องรีบออกแรงกระ