“ริน...พี่ไม่ปล่อยรินหรอกนะ ที่รินเข้ามาหาพี่ก็เพราะคิดถึงพี่ใช่ไหม”
“พี่กันต์พูดเรื่องอะไร พี่กันเมาแล้วนะคะ”
“บอกแล้วยังไงว่าพี่ไม่ได้เมา สติพี่ยังดีทุกอย่าง รินต่างหาก นี่คงอยากจะมายั่วพี่ล่ะสิ”
“รินไม่ได้จะทำอะไรแบบนั้นนะคะ...อื๊อ...”
รินรดาร้องออกมาเมื่อชนกันต์ก้มหน้าหล่อ ๆ ของเขาลงไปหาและถือโอกาสนั้นคุกคามเธอด้วยริมฝีปากอันเร่าร้อนหากแต่กลับทำให้หญิงสาววูบวาบขึ้นมา มันเป็นจูบแรกที่เธอได้รับจากพี่เขย ผู้ชายที่เธอแอบรัก เธอรู้ว่ามันเป็นเรื่องผิดแม้ว่าพี่สาวของเธอจะหนีตามผู้ชายคนอื่นไป ชนะกันต์บดเบียดริมฝีปากของเขาบนปากของหญิงสาวและทำให้เธอเริ่มระทดระทวย กายสาวอ่อนปวกเปียกไปกับการฉวยโอกาสนั้นเขาจูบเธอด้วยปากและลิ้นเปียกฉ่ำ แทรกปลายลิ้นเข้าไปในปากของหญิงสาว ดูดกลืนเสียงประท้วงและบทเบียดตัวเขาโดยเฉพาะช่วงกลางลำตัวที่รินรดารู้สึกได้ถึงความขึงขังและแข็งแกร่ง มันดุนดันอยู่กลางลำตัวของเธอ
