เช้าวันต่อมา
มหาวิทยาลัย
วันนี้เป็นวันที่นาเดียมีเรียนทั้งวัน จากตอนเช้าลากยาวไปจนถึงตอนเย็น ซึ่งเมื่อคืนเธอเลือกที่จะกลับมานอนที่ห้องเพราะพี่หมอจะต้องไปทำงานแต่เช้า และอีกอย่างเธอก็อยากจะให้เวลาส่วนตัวพี่หมอบ้าง
“มาแล้วเหรอ” คริสตัลทักขึ้นเมื่อเห็นนาเดียเดินเข้ามา หลังจากที่นาเดียไม่ได้มาเรียนเกือบทั้งอาทิตย์
“เป็นยังไงบ้างนาเดีย” ตามด้วยเสียงไอรินที่ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงอีกคน และตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาทำให้เธอไม่อยากจะกลับบ้าน เพียงเพราะไม่อยากจะโกหกคุณหญิงเกี่ยวกับเรื่องของนาเดีย
“ก็สนุกดีนะ อยากให้พวกมึงได้ลองไปดู” นาเดียรีบแนะนำเพื่อน อยากจะให้ทุกคนลองไปดู ลองไปใช้ชีวิตกับธรรมชาติและความลำบาก จะได้รู้ว่ายังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องการความช่วยเหลือและลำบากจริงๆ
“ไม่มีทาง!” ไทเกอร์ตอบเสียงแข็ง ใช้ชีวิตแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่รู้จะไปทำให้ตัวเองลำบากทำไม
“เกิดมาสบาย ไม่เคยรู้จักความลำบ
