“เฮ้อ!! หวังว่าจะไม่ได้เจอกันอีกนะ” เสียงถอนหายใจด้วยความโล่งอกของอันดาดังขึ้น หลังจากที่เธอเดินทางกลับมาถึงคอนโดด้วยความโล่งใจ ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะเจอผู้ชายหน้ามึนขอให้เธอรับผิดชอบแบบผู้ชายคนนั้น จนความเมื่อยล้าเข้าเล่นงานเธอทำให้เผลอหลับไป
“อ้าว!! เจ้าของอู่มาแล้วเหรอครับ” เมื่อเห็นร่างสูงของฉลามเดินเข้าไปภายในอู่ เสียงเข้มของเฟรย์ดังขึ้น
“มึงต้องการอะไร?” ตาคมกวาดตามองไปยังรอบบริเวณ สังเกตได้ว่าเฟรย์ไม่ได้มาที่นี่เพียงคนเดียว แต่มาพร้อมกับพรรคพวกสิบกว่าคน
“มาทักทายมึงไง กลัวชีวิตมึงจะเหงา” ใบหน้ายียวนกวนประสาทของเฟรย์เหมือนตัวกระตุ้นอารมณ์ของฉลามได้เป็นอย่างดี คิดว่าฉลามคงไม่กล้าทำอะไรเขามากนัก เพราะอาจจะกลัวอู่ของตัวเองเสียหาย
“ส้นตีนกู!!” ผลัวะ!! หมัดหนัก ๆ กระแทกเข้าใบหน้าของเฟรย์อย่างแรงจนเลือดสีแดงกระเซ็นออกมา
“ไอ้ฉลาม มึงกล้าต่อยกูงั้นเหรอ?”
“เข้ามา!!” ปกติเขาไม่ชอบชีวิตวุ
