“โอ๊ย!! นี่ฉันถึงวัยเบญจเพสแล้วเหรอ?” มือเล็กยีผมยาวสลวยของตัวเองจนยุ่งเหยิง ได้แต่ยืนกระทืบเท้าเหมือนเด็กกำลังถูกขัดใจ เมื่อเธอเห็นร่างสูงยังคงนอนนิ่งอยู่บนโซฟาตัวโปรดของเธอ
“บ่นอะไร!!”
“นี่นาย!! คือฉันคิดว่า นายควรออกไปจากห้องฉันได้แล้ว” อันดาสูดลมหายใจเข้าปอดพยายามใจเย็นเอ่ยปากไล่ชายหนุ่มที่ยังคงนิ่งเหมือนหุ่นยนต์
ครืด ครืด ครืด ในขณะที่อันดายังคงยืนบ่นคนตัวโตไม่หยุดปาก เสียงมือถือเครื่องหรูของฉลามดังขึ้นมาขัดจังหวะพอดี
“ว่า?” มือหนาควานหยิบมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงยีน กดรับสายด้วยใบหน้าเรียบเฉยดั่งเดิม แต่สายตาคมจ้องมองใบหน้าสวยของอันดาที่ยืนทำหน้าหงุดหงิดไม่วางตา
“เฮีย คืนนี้มีแข่งรถ เฮียจะออกมาเช็กเครื่องยนต์ด้วยตัวเองรึเปล่าครับ” บีมลูกน้องคนสนิทรีบรายงานเจ้านายหนุ่มด้วยความรวดเร็ว
“สำคัญ?”
“แมตซ์พิเศษครับ สำคัญแน่นอน” น้ำเสียงที่ดูมั่นใจของบีม ทำให้ฉลามตอบตกลงไปยังสนามแข่งร
