“เช่นนั้นรีบพูดมา” คนที่เคยใจเย็นกลายเป็นใจร้อนขึ้นมาทันที แม้รู้ว่าหลงกลเจ้าเด็กน้อยนี้เข้าแล้ว แต่เขาก็อยากจะรู้ว่าเจ้าเด็กนี่มีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเขากัน
“ใจเย็น ๆ ขอรับคุณชายฉิน ข้าน้อยย่อมไม่เอาเปรียบท่านแน่นอน เพียงแต่อยากทราบเรื่องหนึ่งก่อนขอรับ” ผิงหยางต้องมั่นใจว่าคนจากกรมโยธาเป็นขององค์ชายสาม หาไม่เช่นนั้นเท่ากับองค์ชายสามทำความชอบให้ผู้อื่นขึ้นเป็นใหญ่แล้ว
“เรื่องอันใดว่ามา”
“กรมโยธาเป็นคนของท่านหรือไม่”
ฉินหวงหมิ่นครุ่นคิดกับคำถามของเจ้าเด็กผิงหยางแล้ววิเคราะห์ก่อนจะตอบ ว่าเจ้าเด็กนี่ถามไปเพื่ออันใดกัน
“ท่านน้าข้าเป็นเจ้ากรมโยธา มีอันใดไม่ชอบมาพากลรึ” ขุนนางฝ่ายบุ๋นและบู๊ที่สนับสนุนเขานั้นมีไม่มากก็จริง ส่วนใหญ่ไม่สหายตั้งแต่สมัยศึกษาในสำนักหลวง ก็เป็นญาติสนิท ดังนั้นต่อให้คนสนับสนุนน้อย แต่ทุกคนล้วนอยู่ในตำแหน่งสำคัญ แล้วเก็บเป็นความลับเรื่องสนับสนุนเขาอยู่เงียบ ๆ และ
