หลายวันต่อมา
22.45 น.
"พ่อแม่พี่ทำงานอะไรเหรอคะ?"
"ทำไมถึงอยากรู้ล่ะ"
"ก็โลมาไม่รู้เรื่องของพี่เลย...รู้แค่ตากับยายของพี่"
พีเคที่กำลังนอนหงายอยู่ข้างๆฉันที่กำลังนอนตะแคงเข้าหาเขาเลิกคิ้วขึ้นนิดๆ
"พ่อแม่พี่ทำงานบริษัทเล็กๆน่ะ"
"แล้วมันทำเกี่ยวกับอะไรล่ะ?"
"ส่งออกจิวเวลรี่"
นั้นไง...คิดอยู่แล้วว่าไม่ใช่บริษัทธรรมดาน่ะ ฉันมองพีเคอย่างเอือมๆขณะที่สายตาเขาก็มองโทรทัศน์อยู่ แต่มันมีเรื่องที่ฉันอยากรู้อีกน่ะสิ
"แล้วไม่มีพี่น้องเหรอคะ?"
"พี่ลูกคนเดียว"
"ถึงว่า..."
"ว่าอะไร?"
"เปล่า"
ใครจะกล้าพูดล่ะว่าเอาแต่ใจน่ะ ฉันยิ้มออกมาคนเดียวก่อนจะขยับเข้าหาพีเคและกอดเขาไว้เพราะอยากนอนแล้ว ขณะที่พีเคก็เหลือบมองฉันก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้
"ลืมถามพี่จะเข้าสังกัดไหนคิดไว้รึยัง?"
"ทำไมวันนี้หนูมีคำถามเยอะจัง"
"ก็หนูอยากรู้ไม่ได้เหรอคะ??"
"พี่แค่สงสัยค่ะ เอ่อจะว่าไปลืมเล่าเรื่องเมื่อวานให้
