Kabanata 39
Pasado alas kwatro na ng hapon nang lumapag ang sinasakyan naming eroplano. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang nasa Spain na ako ngayon.
"Did you enjoy the ride?" Nicholas teases me, he was smiling a little with a twist to it. Paano'y halos yakapin ko na siya buong byahe, lalo pa pag nag-ti-turbulence ang eroplano na mas lalo nag bibigay ng ibayong kaba sa puso ko.
"Are we still alive?" I asked him quietly.
Nanliit ang mga mata ko dito dahil sa naging reaksyon niya. His mouth twitched, and I was pretty sure he was fighting a big smile.
Kaya hinampas ko ang braso nito bago siya simangotan.
"Of course, we're still alive." he said, he seldom smiles with his lips, pero hindi pa rin nawawala ang panunudyo.
"Ewan ko sa'yo," Pag irap ko dito.
Umayos lang kam
