ระหว่างนั่งภายในรถยนต์ ญาดามองหน้าหมอปัณตลอด
“พี่ปัณมีครอบครัวหรือยังคะ” ก่อนที่เธอจะเอ่ยขึ้น
“ยังครับ” เขาตอบตามตรง
“ญาดาดีใจนะคะที่พี่ปัณยังยอมคุย” เธอนั่งยิ้มกว้างอย่างเคยทำมาก่อน
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้ครับ” หมอปัณตอบโดยไม่มองหน้าหญิงสาว
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” ริมฝีปากคลี่ยิ้มบาง เมื่อเขาไม่มองหน้าเธอ
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ไม่มีใครรู้ได้ทำไมหมอปัณถึงไปไหนมาไหนกับอดีตแฟนสาวบ่อยนัก เพื่อน ๆ ในกลุ่มต่างเข้าใจว่าพวกเขากลับมาคบกันอีกครั้ง
เพราะผู้หญิงก็โสดหมอปัณก็โสด หากจะกลับมาคบกันก็ไม่ผิด
ย้อนกลับมาที่คลับ
นภัสสรรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก ยามเห็นผู้หญิงของหมอปัณหอมแก้มเขา มือไม้สั่นเทาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอหึงไม่พอใจหมอปัณอย่างนั้นเหรอ หรือเธอเป็นอะไรกันแน่
มือบางยกขึ้นทาบอกตัวเองและตบเบา ๆ ไม่ให้คิดอะไรกับชายหนุ่ม เขามีแฟนอยู่แล้วห้ามคิดเด็ดขาด เมื่อคิดถึงคำพูดเขา
“ห้ามรั
