เวลาสามทุ่มครึ่ง
เสียงเล็ก ๆ หลุดออกจากปากคนหลับ ร่างกายที่อ่อนเพลียจากการร่วมกิจกรรมบนเตียง ส่งผลให้หญิงสาวปวดระบมทั้งตัว คุณหมอปัณไม่ผ่อนปรนกับร่างกายของนภัสสร เขาเหมือนโหยหาและต้องการเรือนร่างหญิงสาวมากเป็นพิเศษ
หรือเขาติดใจเด็กสาวเข้าเสียแล้วM
แววตาคมเข้มมองไปยังนภัสสรที่ลุกขึ้นนั่ง เธอนั่งหัวฟูมองไปรอบห้อง จนกระทั่งสบตาเข้ากับเจ้าของห้อง เธอจึงดึงสายตากลับ ก้มมองดูตัวเองเขาคงสวมใส่เสื้อผ้าให้เธอ
“คุณหมอคะ” นภัสสรสะลึมสะลือหอบร่างมานั่งต่อหน้าชายหนุ่ม
“ฮึ มีอะไร” คุณหมอหนุ่มมองหน้าเด็กสาว
“เอ่อ แม่กานแก้วอีกนานไหมคะจะฟื้น” ใบหน้าที่ซีดเซียว ดวงตาที่รื้นด้วยน้ำตามองหน้าคุณหมอที่พึ่งมีอะไรกับเธอ
“ฟังฉันนะนภัสสร ฉันยังให้คำตอบไม่ได้ว่าแม่เธอจะฟื้นตอนไหน เราต้องประเมินดูวันต่อวัน” หมอปัณก็ให้คำตอบแก่เด็กสาวไม่ได้ แต่เขาก็เต็มที่ในการรักษาคนไข้อย่างดี เขาเป็นหมอหนุ่มอยากเห็นคนไข้ฟ
