ตอนที่ 15 โกหกกันเรื่อยมา
ฉันกับแม่กลับมาถึงคอนโดตอนสี่โมงกว่า เท่าที่คุยกับเจ๋ง เขาบอกว่ายังอยู่มหาวิทยาลัย ทว่าพอเปิดประตูเข้าห้องมาก็เห็นรองเท้าของใครบางคนวางอยู่ที่ชั้นวาง ที่เดิมของมัน
ที่ที่เจ๋งชอบวางเอาไว้
“อ้าวเจ๋ง มาแล้วเหรอลูก”
เจ๋งหลอกฉัน!
“สวัสดีครับ” เจ๋งยกมือไหว้แม้ฉันพร้อมกับรอยยิ้มและสายตาที่เลือนมาทางฉัน
คิดดูว่าเจ๋งไหว้แม่แต่มองหน้าฉัน รอยยิ้มเขาตอนนี้ก็ดูกวน ๆ จนฉันกลัวว่าแม่จะเห็นเข้า
“นี่พี่มีนา พี่ชายธัน รู้จักกันแล้วใช่ไหมลูก”
“ครับ” เขาตอบแล้วก็ยิ้มอีกตามเคย อยากจะเดินไปดึงหูเขาสักทีกับท่าทางแบบนั้น
“ไม่เจอกันนานเลย”
“แม่สบายดีนะครับ”
ฉันแอบเบะปากเพราะเจ๋งพูดครับทุกคำกับแม่ ไม่เคยเห็นเขาเรียบร้อยเท่านี้มาก่อนเลย ผลิตมาจากโรงงานเดียวกันกับเจ้าธันวาชัด ๆ
“แม่สบายดี เจ๋งเป็นยังไงบ้าง”
“สบายดีครับ”
แม่ยิ้มให้เจ๋งก่อนจะชวนฉันเข้าครัวปอกผลไม้ให้พวกหนุ่ม ๆ เจ
