ตอนที่ 24
ตาคมของภูรวิชจ้องมองความงามของพวงแก้มใสที่ตอนนี้กลายเป็นสีชมพูระเรื่อ ก่อนจะหลุบตาลงไปมองกลีบปากนุ่มที่เผยอออกจากกันเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันขาวสะอาดซี่เล็ก ๆ ที่เรียงตัวกันอย่างน่ารัก พีรยานอนนิ่ง... แต่สองมือยังโอบรัดอยู่ที่ต้นคอแกร่งไม่ยอมคลาย
เรียวปากหยักบรรจงบดจูบกลีบปากนุ่มที่เผยอรออยู่ก่อนแล้ว เสียงครวญครางในลำคอดังขึ้นเบา ๆ เมื่อการจุมพิตร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลิ้นสากชำแรกเข้าไปสัมผัสกับเรียวลิ้นนุ่ม พีรยาก็ส่งปลายลิ้นของเธอตวัดรัดรึงตอบเขาตามแรงกระสัน ทำให้สองลิ้นพัวพันกันไปมาไม่ต่างกับเกลียวเชือก
มือเรียวบางไม่อาจวางอยู่เฉยเมื่อภูรวิชซุกหน้าลงไปจูบไซร้ที่ซอกคอขาวเนียน พีรยาลูบปะป่ายไปตามแผงอกกว้าง ขณะที่มือหนาเองก็ลูบไล้ไปตามแต่ใจตัวเองเมื่อเจ้าของร่างไม่ได้คิดจะปัดป้อง ลมหายใจของพีรยาหอบกระชั้นด้วยความซ่านสยิว
ตอนที่ริมฝีปากและจมูกโด่งของเขาขยับไปจูบไซร้ที่ซอกหู ขณะ
