หน้าที่หลักของเลขาท่านประธาน
บทที่ ๒
กริ๊ง!
ฉันเอื้อมมือปิดนาฬิกาปลุก ก่อนจะดึงผ้านวมคลุมโปงอีกครั้ง แต่เพราะร่างกายที่ตื่นแล้ว ไม่ว่าจะพยายามนอนต่อยังไงมันก็ไม่หลับเลยสักนิด เธอจึงตัดสินใจเด้งตัวเองลุกขึ้นมานั่งบิดไล่ความขี้เกียจออกจากร่างกาย สองเท้าหย่อนลงเหยียบพื้นที่เย็นเฉียบ หยิบเสื้อคลุมตัวหนา ที่ถูกถอดพาดไว้ที่พนักเก้าอี้ขึ้นมาสวมอย่างเรียบง่าย เปิดประตูออกมารับลมหนาวในเช้าวันศุกร์ที่สดใส ไร้งานทำ เปิดสายยางรดน้ำต้นกุหลาบห้าหกกระถางที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งรับลมหนาว
"ถ้าพวกแกสงสารฉัน ก็ช่วยทำให้ฉันสมัครงานได้ด้วยเถอะ ฉันจะได้มีเงินมาซื้อปุ๋ยให้แกไง" ลูกหว้ารดน้ำไปพูดคุยกับดอกไม้ไปเป็นปกติ เพราะชีวิตเธอตั้งแต่เกิดมาก็มีแค่แม่ ที่เธอนับได้ว่าเป็นครอบครัว จนเมื่อสองปีที่แล้วเธอได้เสียแม่ไปเพราะโรคร้าย และมีเพียงเงินประกันไม่กี่แสนที่ทิ้งไว้ให้ เธอไม่เคยโทษโชคชะตาหรือแม่ของเธอ เพราะต
