หลายเดือนผ่านไป
เกาะแคฟาโรเนีย ประเทศกรีซ
ลันล์ลลิตขอบิดามารดามาอยู่ที่นี่นานนับเดือนแล้ว เพื่อพักกายพักใจตามลำพัง ก่อนที่เธอจะกลับไปทำงานในฐานะประธานบริหารคนใหม่
ผืนน้ำทะเลตรงหน้าที่มองกี่ครั้งก็ยังดูสวยเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน แม้บางวันจะมีคลื่นลมแรง พายุที่พัดโหมกระหน่ำมากแค่ไหนก็ตาม คงเหมือนกับชีวิตเธอที่ผ่านมรสุมใหญ่มาได้ตั้งครึ่งปี ลันล์ลลิตไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว เพราะตลอดระยะเวลา 6 เดือนที่ผ่านมาลมทะเลและบรรยากาศรายรอบพัดเอาความสบายใจมาลบรอยแผลใจให้หายเจ็บ แม้มันอาจจะยังมีแผลเป็นในใจที่ยังไม่มีอะไรมลายหายไปได้เลยก็เถอะ
หญิงสาวนั่งนิ่งอยู่ริมชายหาดปล่อยให้เสียงคลื่นขับกล่อมความว่างเปล่าที่มีในหัวใจ ทุกวันนี้ไม่เหลือน้ำตาจะให้รินไหลได้อีกแล้ว ไม่อยากจะพูดถึงสิ่งที่เธอเคยสูญเสียไปและไม่ได้หนีใครมาเพื่อจะลืมอดีต แต่เพราะหัวใจมันหนักเกินกว่าจะอยู่ที่เดิมตรงนั้น สถานที่ทุกอย่างเคยเป็
