“ใครบอกกันล่ะ ปลายรุ้งน่ะเหมือนลิงทะโมน แต่เธอน่ะอยู่ด้วยแล้วมีความสุข เธอใจเย็น ไม่งั้นปลายรุ้งจะชอบอ้อนเธอเหรอ”
“อ้อนเหมือนเด็กนะเหรอคะ คิดว่าปัทเป็นแม่แทนพี่สาวล่ะรายนั้น” เธอยิ้มบางๆ เขมชาติยิ้มตาม เวลาเห็นคนในอ้อมแขนยิ้ม เขามักจะยิ้มตามอย่างลืมตัวเสมอ
“เค้าก็เหมาะกับนายนนท์ดีนะ ดื้อๆ แบบนั้นให้นายนนท์ปราบพยศเลย”
“คุณนนท์จะปวดหัวเอาน่ะสิไม่ว่า” สีหน้าของปิ่นปัทมาอ่อนโยนทุกครั้งเมื่อเอ่ยถึงคนเป็นน้องสาว
“ไม่หรอก นายนนท์คงชอบ ปลายรุ้งเหมาะกับนานนท์มากนะ” สำหรับเขมชาติแล้ว เขาเห็นผู้หญิงรอบตัวเพื่อนรักก็พอจะรู้ว่าเป็นยังไง ทุกคนคิดแค่เรื่องเงิน ผลประโยชน์หรือไม่ก็เซ็กซ์ แต่สำหรับปลายรุ้ง เธอสดใสร่าเริง ตรงไปตรงมา และไม่ได้หวังเงินทองของชานนท์
ชานนท์เองก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว การได้คู่ครองเป็นเด็กกว่าแต่สดใสร่าเริงและตรงไปตรงมา ทำให้ชีวิตดูมีสีสันและมีชีวิตชีวา แตกต่างจากเขา เขาชอบผู้หญ
