“คุณเขมเป็นคนปากร้าย จริงๆ ใจเขาคิดอะไรอยู่ พี่เองก็ไม่รู้จ้ะ”
“พี่ปัทจะทนอยู่กับเขาไปทำไม”
“ก็... คือว่าพี่”
“หรือว่าพี่ปัทรักเขาเหรอจ๊ะ เป็นไปได้ไง เพิ่งอยู่ด้วยกันนะ”
“พี่เองก็ยังแปลกใจว่ามีใจให้เขาได้ยังไงกัน”
“แล้วพี่ปัทบอกรักเขาหรือเปล่าจ๊ะ”
“พี่บอกไปแล้ว แต่เขาบอกว่าอย่ามารักเขาเลย”
“อะไรกัน ผู้หญิงบอกรักแทนที่จะหันมาใส่ใจคนที่รัก กลับพูดจาทำร้ายจิตใจ”
“ช่างเถอะจ้ะ เราเป็นหนี้เขานี่นา”
“เพราะแม่แท้ๆ เลย นี่ก็ไปแอบเล่นการพนันมาอีก ปลายไม่รู้จะทำยังไงแล้วพี่ปัท” ปลายรุ้งพูดหน้าตายุ่งเหยิงไปหมด
“น้ารัตคงจะเลิกยากแล้วล่ะปลาย เหมือนคนที่ชอบเล่นหวยหรือติดเหล้าติดบุหรี่นั่นแหละ ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็งพอก็เลิกยาก”
“แต่ปลายอยากให้แม่เลิก ถ้าเป็นหนี้อีกคราวนี้จะทำยังไง ไม่มีที่ซุกหัวนอนจริงๆ แล้วนะพี่”
“พี่ก็เป็นกังวล แต่พี่พูดอะไรไป น้ารัตก็ไม่ฟัง”
“อย่าว่าแต่พี่ปัทเลย ขนาดปลายเองที
