เช้าวันจันทร์แพรรดาก็ตื่นมาทำงานตามปกติ วันนี้เธอจะต้องขับรถไปทำงานเองเพราะถ้าบอกว่ารถยังซ่อมไม่เสร็จมันก็จะฟังดูไม่เข้าท่าเท่าไหร่ทั้งที่จริงแล้วรถของตนเองไม่เป็นอะไรเลย
เธอมาถึงบริษัทก่อนพนักงานคนอื่น พอเปิดประตูห้องทำงานของรองประธานเข้าไปก็ต้องตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะมาถึงที่ทำงานก่อนตนเอง
“ท่านรองมาทำงานเช้าจังนะคะ”
“ผมกะเวลาผิดนิดหน่อยนะ” เมื่อเช้าชายหนุ่มออกจากคอนโดมิเนียมในเวลาเดิมที่เคยไปรับแพรรดาแต่พอมาขับรถถึงกลางทางก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ตนเองไม่ต้องไปรับเลาขา แต่ไหนๆ ก็ออกมาแล้วจึงเข้าบริษัทตั้งแต่เช้า
“ทานอะไรมาหรือยังคะ”
“ยังเลย คุณล่ะ”
“รดาเรียบร้อยมาจากคอนโดแล้วค่ะ ท่านรองรอนะคะเดี๋ยวรดาไปหาอะไรให้ทาน”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวสายๆ เราก็ต้องออกไปข้างนอกค่อยแวะทานตอนนั้นก็ได้ ตอนนี้เอาแค่กาแฟก็พอ”
“ได้ค่ะ” แพรรดาเดินมายังส่วนที่จัดไว้เป็นมุมทานอาหารของพนักงานซึ่งในนี้มีทั้งขนมแ
