“ไหวมั้ยลูก?”
แค่คำถามสั้นๆ เรียบง่าย แต่มีความเป็นห่วงเป็นใยอย่างลึกซึ้ง ก็ทำให้มธุมาสน้ำตาร่วงแหมะ หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ พยายามเก็บกดความเจ็บปวดเสียใจแล้วพยักหน้าตอบท่าน ทั้งที่เป็นเรื่องง่ายๆ แต่ในยามที่หัวใจอ่อนแอเช่นนี้กลับยากเย็นเข็ญใจเสียเหลือเกิน ความรู้สึกตื้อตันตีตื้นขึ้นมาจุกแน่นอยู่ในลำคอจนเธอทนต่อไปไม่ไหว น้ำตาร่วงหล่นเป็นสาย โผเข้าสวมกอดคุณย่าผู้อารีราวกับต้องการหาที่พึ่งพิง
คุณหญิงจรรยามองหลานสาวที่เอ็นดูสะอื้นฮักน้ำตากบหน้า สองไหล่สั่นเทา แล้วก็พลอยน้ำตารื้นตามไปด้วย ทำให้ยิ่งโกรธหลานชายหนักเข้าไปอีก จนเผลอสบถออกมา
“ไอ้หลานโง่!”
ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ว่านางเดินทางไปญี่ปุ่นเพียงไม่นาน เพื่อแช่ออนเซ็นรักษาอาการปวดเมื่อยและข้อเสื่อม จะกลับได้ยินข่าวร้ายว่าผู้หญิงตลบตะแลงสองหน้าอย่างแม่พิมพ์รวีจะกุเรื่องหาว่ามธุมาสทำให้หล่อนแท้ง เท่าที่หล่อนเที่ยวประกาศพยายามแสดงตัวว่าท้องกับห
