มธุมาสปรือดวงตาหวานฉ่ำมองภาพตรงหน้าแล้วยกยิ้ม สองแขนเกี่ยวรัดโอบรอบลำคอแกร่ง ซบหน้าซุกซอกคอที่ให้ทั้งความอบอุ่นและความโหยหาคิดถึงแนบแน่น
เธอคงฝันอยู่สินะ...
ไม่อย่างนั้นไม่มีวันจะได้เห็นหน้าคนที่เธอเฝ้ารักเฝ้ารออยู่ทุกลมหายใจหรอก ยิ่งไม่มีทางที่เขาจะอุ้มเธอมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนแบบนี้แน่นอน
หญิงสาวเบียดกระแซะเนื้อตัวแนบชิดอิงแอบหาไออุ่นจากกายแกร่งให้มากที่สุด ด้วยหากลืมตาแล้วฝันหวานของเธอก็คงจะจบลง เหลือทิ้งไว้เพียงความเย็นชาชิงชังจากกัญจน์อยู่เป็นนิตย์ ริมฝีปากอวบอิ่มพึมพำคำหวานหูว่า
“พี่กัญจน์...”
ชายหนุ่มตัวแข็งทื่อเล็กน้อย ดวงตาคู่คมที่ทอดมองร่างเล็กในอ้อมแขนยิ่งหวานซึ้ง เกือบเผลอใจก้มหน้าประทับจูบดูดดื่มกลีบปากบางที่แย้มยิ้มสวย แต่พอนึกถึงฉากที่เธออยู่ในอ้อมกอดของชายอื่นเมื่อครู่ นึกย้อนไปถึงตอนที่เธอพัวพันกับแฟนของเพื่อนอย่างจิระ ดวงตาก็พลันกร้าวขึ้น สีหน้าแข็งกระด้างเย็นชาดุจ
