ปรี๊ด~ ปรี๊ด~
"ใครมันมาบีบแตรไม่หยุดเนี้ย! น่ารำคาญจริง!" เจ้าขาพูดอย่างหัวเสีย เมื่อถูกรบกวนนอนจากเสียงแตรรถยนต์ไม่มีหยุด แม้แต่ผู้คนแถวนั้นก็ยังตะโกนด่าช่วย
ร่างอรชรพยามจะซุกตัวนอนต่อ แต่เสียงกังวานก็กระทบโซนประสาทไม่มีหยุด
"ใครก็ไม่รู้นะลูกมาจอดรถหน้าบ้านเรา แต่งตัวอย่างกับพวกมาเฟีย" มะลิบอก รีบมาสะกิดลูกสาวหลังท่านทำอาหารเสร็จจะมาเรียกให้ลงไปรับประทาน
"มาเฟียงั้นเหรอ?" พอความคิดนึงแล่นพล่านให้เอะใจ ร่างอรชรรีบดีดตัวลุกพรวดแล้วชะโงกมองผ่านหน้าต่างบนห้อง พบรถยนต์คันหรูสีคุ้นเคยแถมพวกบอดี้การ์ดยืนประชิดรอบด้าน
"แม่รอเจ้าขาในบ้านเนี้ยแหละ ไม่ต้องออกไปนะ เจ้าขาจะไปถามเขาสักหน่อย"
"เรารู้จักเขาเหรอ?"
"ประมาณนึง...ไอพวกคนรวยแต่นิสัยไม่ดี!" สองเท้าเล็กรีบลงบันได มุ่งไปยังหน้ารถยนต์คันหรูแม้ตัวเองจะใส่ชุดนอนแขนสั้นกับกางเกงลายการ์ตูน
"ดีใจเหรอที่เจอหน้าฉันอ่ะนังหนูน้อย" เดลต้าลดก
