“คุณไม่ใจร้ายกับผมแบบนั้นหรอก” พิธานหันมายิ้มกริ่มส่งให้หญิงสาว ในขณะที่มือเล็กก็ยังพยายามเอื้อมมือไปซับเลือดให้เขาไม่หยุด
“ก็ไม่แน่ ถ้าคุณยังรั้นแบบนี้อยู่” หญิงสาวกดลงไปที่แผลอีกครั้ง เพราะดูท่าแล้วเลือดยังไม่ยอมหยุดไหลเลย
“โอ๊ย...มือหนักไม่เบานะคุณ” พิธานรู้สึกเจ็บบริเวณที่เธอกด แต่เขาก็ไม่อยากให้เธอปล่อยมือไปจากเขา
“งั้นกดเองเลย” หญิงสาวหน้าบึ้งด้วยความไม่พอใจ
“ไม่เอา ให้คุณกดให้น่ะแหล่ะ” พิธานอ้อนหญิงสาวราวกับเด็กก็ไม่ปาน
“งั้นก็เดินไปเงียบๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะชิ่งกลับแล้ว” มีนาขู่ชายหนุ่มอีกครั้ง
“ครับคุณมีนา” พิธานลากเสียงยาว ส่งผลให้หญิงสาวส่งค้อนวงใหญ่ให้เขา
“รีบเดินได้แล้ว พี่หัวหน้าคนงานรอเราอยู่ เดี๋ยวเขาจะได้รีบกลับมาทำงาน” มีนาสั่งเขาเสียงเข้ม ส่งผลให้ชายหนุ่มยิ้มขึ้นมาทันที ทำไมยิ่งอยู่ใกล้ผู้หญิงคนนี้เขายิ่งรู้สึกหลงเสน่ห์เธอ เขาชอบทุกอย่างในความเป็นเธอ เห็นทีศีรษะที่แ
