“ป้าดวงคะ คุณแม่ดาหวันหายไปไหนคะ ลินินตื่นมาไม่เจอ”
ก็ไหนสัญญากับลินินแล้วว่าจะอ่านนิทานให้ฟังแล้วนอนกล่อมกอดครั้งแรกที่นอนกับแม่เลี้ยงคนใหม่ เด็กหญิงรู้สึกตัวไม่เห็นใครจึงตะโกนเรียกหา
ป้าดวงจัดโต๊ะเตรียมอาหารเช้าเสร็จว่าจะขึ้นมาเรียกคุณๆ ทว่าได้ยินเสียงร้องไห้เริ่มงอแงของคุณหนูน้อย ทายาทสายตรงของพ่อเลี้ยงภูธเนศรีบเปิดประตูเข้ามาดู
“เอ่อ...ป้าเองก็เพิ่งจัดโต๊ะข้าวเช้าเสร็จก็รีบวิ่งมาหาคุณหนูลินิน ยังไม่เคาะประตูเรียกคุณพ่อภูของคุณหนูเลยค่ะ คาดว่าแม่เลี้ยงดาหวันน่าจะอยู่ห้องนั่น”
ก่อนปิดไฟในบ้านใหญ่เมื่อคืน แม่บ้านใหญ่เป็นพยานเห็นเหตุการณ์ว่าพ่อเลี้ยงหนุ่มเดินตรงรีบวิ่งขึ้นไปแทรกตัวเข้าห้องของแม่เลี้ยงสาวและไม่ออกมาทั้งคืนถึงเช้า น่าจะแอบลักหลับคุณดาหวัน คิดแล้วก็เขินแทนกับความคลั่งรักของเจ้านายหน้าโหดคนนั้น
“ลินินอยากไปหาคุณพ่อภูกับคุณแม่ดาหวันตอนนี้เลยขา ป้าดวงพาหนูไปหาหน่อยนะขา”
