รถสปอร์ตคันงามเลื่อนเข้ามาจอดภายในบ้านหลังใหญ่คล้อยหลังที่ประตูอัตโนมัติยอมเปิดออกเพราะคนในบ้านที่เป็นคนออกคำสั่งด้วยรีโมทในมือ
โอโซนก้าวขาลงจากรถอย่างเร่งรีบ แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อคนที่เขาเจอเป็นคนแรกไม่ใช่คนที่เขาอยากมาหา แต่เป็นพ่อของเธอที่กำลังมองมาที่เขาแทน
“สวัสดีครับ”
“มีอะไร” ออสตินเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ กลิ่นน้ำหอมผสมกลิ่นเหล้าส่งผลให้ประมุขใหญ่นิ่วหน้า
ถึงตอนนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าลูกชายเพื่อนและเป็นคนคนเดียวกับคนที่ลูกสาวของเขาเลือกรักร้อนใจแค่ไหนก่อนจะมาที่นี่
“ผมมารับเฌอกลับครับ”
“ตอนเที่ยงคืนนี่นะ?” ออสตินหรี่ตาลง ไม่ใช่ไม่รู้ว่าความร้อนใจมันทำให้คนเราทำอะไรก็ได้ แต่อะไรที่มันเกี่ยวข้องกับลูกสาวที่เขารัก คนอย่างออสตินไม่มีวันปล่อยผ่าน
ลูกเมียเขารักเท่ากัน ใครทำลายมันต้องได้เจอดี!
“ขอเจอเฌอหน่อยได้ไหมครับ เขายังไม่บอกผมว่าเขาจะกลับบ้าน”
“แล้วทำไมลูกสาวของฉันถึงจ
