หลังจากที่คุณเมคาพาฉันไปกินข้าวข้างนอกเขาก็พาฉันเข้าผับบอกว่าให้ไปนั่งเป็นเพื่อน ฉันบอกว่าจะกลับเองก็ไม่ให้กลับบังคับให้ฉันอยู่ด้วย
"ให้ฉันกลับก็จบไม่รู้จะให้มานั่งเฝ้าทำไม" ฉันพูดพร้อมกับนั่งกอดอก บางคนอาจจะมองว่าผับเป็นสถานที่เที่ยวที่สนุก แต่ฉันกลับมองว่ามันน่ารำคาญเพราะทั้งเสียงเพลงและเสียงคนคุยกันมันดังซะจนหูอื้อไปหมด อาจจะเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวของฉันด้วยแหละ ที่ไม่ชอบความวุ่นวาย
"เอาน่าคุณ นานๆ จะมาซักทีนะ ผมไม่เคยเห็นคุณออกเที่ยวไหนเลย" เขาพูดพร้อมกับยกแก้วเหล้ากระดกกินราวกับน้ำเปล่า
"..." ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ นี่ยังดีนะที่คุณเมคาเขาจองห้องVIPเสียงเลยไม่ค่อยดังเท่าไหร่แต่ถ้าเป็นด้านล่างละก็ฉันคงหูหนวกไปแล้ว
"ไอ้เมคา พาสาวที่ไหนมาด้วยวะ"เสียงของเพื่อนเขาที่เปิดประตูเข้ามา นี่เขาชวนเพื่อนมาด้วยเหรอเนี่ย
"นี่เมียกู" เขาหันไปตอบเพื่อนของเขา
"ห๊ะ!!เมียมึง คนที่มึงบอกว่าแม่มึงบังคั
