Beril Affan'ın ne zamandır orada olduğunu bilmediği için ilk konuşma fırsatını ona vererek beklemeye başladı. Affan konuşmayınca, derin bir nefes alarak:
"Ben restorana gidiyorum!" Dedi.
"İlk önce hesap ver!"
"Ne hesabı?"
"Seni duydum.
"Eee duymuşsun işte ne duyduysan doğru!" Dedi artık geri dönüşü yoktu bu işin.
"Demek evleniyorsun!" Derken sinirden gözleri dönmüştü.
"Efendim?" Derken yüzünü buruşturdu. Emin olamıyordu. Anlamak istenen bir sorum vardı söylediği cümlede.
" "Evet, aşığım ne olacak? Engelleyecek misin? Sadece bu kadar da değil evleneceğim!" Dediğinden beri arkandaydım." Dediğinde Beril güçlü bir kahkaha attı. Rahatlamanın verdiği huzurla derin bir nefes aldı.
"Diyelim ki evleniyorum, ne olmuş?" Diyerek burun kıvırdı ardından başını yukarı kaldırdı.
"O yukarı kaldır
